bugün

evin en küçüğü olmak gerçekten çok zor iştir.hatta gerçekten sıkıntı yaratır insana..

-michaelll hadi oğlum git bi ekmek alda gel
-ama anne santino gitsin bi kere de ya?:?*?*.*.*.

-michael git arabadan gözlüğümü getir
-ama santino??
-kapıları kitlemeyi unutma
-peki baba
-kitledikten sonra kontrol ett
-?!*!??!!

uzar gider.. ne güzel demiş benim güzel atalarım..
(bkz: küçük olacağına it olsaydın)*
her pazar sabahı, yaşınız kaç olursa olsun ekmek almak için yataktan ilk kalkıp, giyinen kişi olmanız durumunda, pazar sabahı homurtularından bir bölüm.
bazı durumlarda domuz olmaya bile razı olunan durumdur.. şöyle ki;

anne corleone: michael oğlum, evde hiç yağ kalmamış, bi koşu alıp gelsen?
don michael corleone: ya anne hep ben gidiyorum, bak abim * evde bu hafta sonu, o gitsin..
don santino corleone: anne ya, zaten ayda yıl bi geliyorum eve, ben mi gideyim sağa sola?

ve son söz söylenir;

baba corleone: bağırmayın lan annenize, ikiniz beraber gidiyonuz! hadi bakalım.. gelirken bi sigara alın bana.. yolda da yiyin birbirinizi.. **
hayata bir yandan 1-0 geride başlamak,
diğer yandan ise 1-0 önde başlamak..

(bkz: karmaşık)
(bkz: her sabah ekmek almaya yollanan evin kucuk cocugu)*