bugün

21. Yüzyılın yozluğunu ve bayağılığını gördükten sonra haklı olan bir serzeniştir. Ah keşke AKP'li bu lanet yılları göreceğime eski çağlarda; özellikle iskitler, Asya Hun imparatorluğu, Göktürk Kağanlığı dönemlerinde yaşamak isterdim. Ne güzel; semavi dinler saçmalığı yok, kendi halimizde yaşayıp çağ açıp çağ kapardık... Türkler olarak, islam'a bulaşmadan önce ne de masum ve temiz bir ırktık o zamanlar :(
benim ruhum 1970 model.

not ciddiyim.
ben 1968 kurgusuyum.
Bugün “ en acısız intihar yöntemleri “ ni yazdım ve enter’e basmadan sildim. içimdeki iyiliği, dini inancı ve ailemi düşündüm.
Dua edip şükretsem de hayattan keyif alamıyorum. Bugün yan masadaki güzel kızlar az önce hesap ödeyen yakışıklıdan bahsetti. Bense yakalanmış bir seri katil hakkında belgesel izliyordum. Bana bakmadılar. Bakan da ilgiden değil saygıdan bakıyor.
19-29 yaş arası kadınlara karşılıksız ilgi duyduğum ve arada sırada bana bakan 35 yaş üstü kadınları zerre önemsemediğim bir aşksızlık- sekssizlik skalam var. Geçen bir arkadaşla konuşurken yaşadığımız bölgede romantik ve cinsel ilişki yaşama isteğinin fazla olduğunu söyledi. Uzayda yaşadığımı düşündüm. O uzun bacaklı güzel kızlar hep yabancılara gidiyor ve ben de inadına 30 yaş üstü kadınlara bakmıyorum. Ama bu yalnızlığımı çözmüyor.
Geleceğe dair bir umudum yok. Farklı düşünenin ötekileştiği, zamların tokat gibi indiği bir ülkede yaşıyorum. içimi dökebileceğim ideal bir arkadaş ya da dost bulamıyorum. insanları da güldüremem. Aksi gibi herkes şamata ve taşak geçme peşinde ve çoğu da bunu ölçüsüzce yapıyor, aranan adam oluyor. Mesela dün yıllardır görmediğim üç yazarı birlikte gördüm. Üçü de şamatacı, ağzı laf yapan tipti. Defalarca zirveye gittik ve numaraları bende yok.
Kimse beni arayıp sormuyor. Arkadaşlıkta da ,dostlukta da, aşkta da, sekste de hep aynı adam ve kadınlar kazanıyor. Anladım ki yakışıklı, güzel, ağzı laf yapan, komik biri değilsen insanlar senden hemen vazgeçiyor.
Bu satırları yazarken kafamdaki soru işaretleri, kalbimdeki öfke devam ediyor. Bitmesi için çabalayacağım ama benim mücadelemin yanı sıra devlet ve insanların da çabası gerekiyor. Yoğun bir depresyon yaşayan biri olarak ilaçlara zam gelmesini hayretle karşılıyorum. Ee ilaca ayda ne kadar gidecek peki ?
içinde bulunduğum ekonomisi soru işaretleriyle dolu, ince düşüncesizliği ve kutuplaşması bol bu ülkede elbette ki annemin hayatta olduğu, köpeğimin yanımda uyuduğu, kadınların iç güzelliğe ve olgunluğa daha çok önem verdiği, tatil yapmanın ve küçük lükslerin insanı düşündürmediği eski zamanları özlüyorum ve özleyeceğim.
Umutsuzum ve eski zamanlardan aldığım moral iyi ki var. Bitmesini istemiyorum ama mutlu olmak, aşık olmak, sevişmek hep bazı insanların tekelinde olmamalı. Böyle gitmemeli.
Eski zamanlar farklıydı işte. Heyecanım ve umudum vardı o zaman. Artık öfke ve depresyon var.
Kendini intihar edince iskitker dönemine gidiliyormuş. Kesin bilgi yayalım.
bi bende olmayan istek galiba şüphesiz.. öyle yaşamak istediğim bi dönem falan yok.. şimdiki bilincimle eskilere gidersem bu zamanlara dönmek isteyeceğime eminim.. internet yok bilgisayar yok teknoloji yok.. sevdiğin insanlar yok..
Akp Türkiye'nin anasını sikmeden önceki halinde yani 90 larda yaşamak isterdim. Hiç milenyum olmasın biz yaşlanıp ölelim 90 larda.
yani 90'larda da yaşamak ve 2000'lerde ergen ve genç olmak isterdim. hem pandemi yoktu da o zamanlar. şu an 30 küsur yaşında olurdum ama allah'tan çok geç doğmamışım. hem eskiden de internet vardı ayrıca ve bu kadar bilgi kirliliği yoktu.
1923 - 1938 arası olabirdi.
Yakın zamanda ise 80'ler güzel...
ilk çağ ve Orta çağ güzellemesi mi okudum ben az önce?

Cahil cesareti demek istiyorum. Savaşlar, hastalıklar, kuraklık, açlık ve vb. Sorunlar yaşanan karmaşalar isyanlar tüm bunları düşünmeden boş romantizm kasmaya gerek yok.
istemem eskiden yani çok eskiden elektrik yoktu.

Elektriksiz nefes bile alamazsınız.

Yalan mı bazı hastalar solunum makinasına bağlı o da elektriğe muhtaç.
benim ünide okuduğum yıllar bile o kadar güzeldi ki bu isteği yaşayan tüm insanları anlamama yetti, üstü kaldı.
Amaaaan. insanoğlu işte. Asla memnun olmuyor. Hayır eski zamana göndersek ben şu an ki aklımı da istiyorum der üzerine bir de telefonun tarifini yapcam diye akıl hastası konumuna düşer.
Hayır bir de yani eskiye gitmeyi kabul ettirdiniz de bir de zamanını mı seçiyorsunuz? Düşeceksiniz Malazgirt savaşının ortasına kalacaksınız dımdızlak.
Gece gece oturun lütfen oturduğunuz yerde.
Özellikle 19. Yüzyıl avrupası ya da göktürk dönemi avrasya bozkırlarını görmek yaşamak istiyorum bazen. Ancak o dönemlere gerçekten gidebilsem şimdiki çağa alışkın olmam gibi nedenlerden dolayı pişman olurdum herhalde hatta belki pişman olacak zamanı bulamadan hastalıktan veya savaşlardan dolayı ölürdüm belki. Yine de kısa süreliğine de olsa görebilmek güzel olurdu gibi..
90’lar 2000’ler ok de daha eski zamanları istemem şahsen. Hele 1950 öncesi hiç yok. Ya da ne bileyim 1400’ler vebadan mı ölürüz ormanda gezerken kör bir ok mu denk gelir tez kellemiz mı vurulur hiç gerek yok.