en çok özlenen

kahraman tazeoğlunun seslendirdiği şiir.

Zamanla geçmişi özlüyorum

biraz çocuk olmayı

biraz affedilmeyi

biraz günahsız olmayı bağışlanmayı

korkmamayı ölümden

korksam da unutmayı

karanlığın konuştuğu noktada

bir annenin bağrına sığınmayı

çiçeği olmayı yeryüzün

hayaller biriktirmeyi

naz provalarını özledim

Kim demiş ;yaş otuzbeş yolun yarısı

hemşerim belki de sonundayız yolun

belki de derin bir uykudayız

ama bu dehlizlerde unutulmuş da değiliz

çocuk gibi bakmayı hayata

masum olmayı her hatada

kaybetmemeyi sevginin tadını

tüm renklerin güzel olduğunu bilmeyi özledim

Zamanla küçüldü hayatlar

büyüdükçe çöl oldu boşluğumuz

ihanetin varsıl dokunuşunda

karardı yeryüzü

çoğaldı bir ateşin alevi

sonsuza akan gözyaşlarıyla kirletmişiz

yeryüzü mescidini

gökyüzünün doğurganlığı susmamız için

söz vardır yaralar adamı

söz vardır karalar adamı

söz vardır sarar yaraları

insanı adam kılan sözler de vardır

Filizlendi içimdeki saklı tohum

mevsim sonbahar

hiçbir şey sevda kadar eski değildi bu coğrafyada

sonra sevdalar da kirlendi yeryüzü bataklığında

binbir rengiyle gülümserken bir şehir

en solgun renkleriyle ağlar şimdi Beyrut ve Filistin

toprağa koşarak gelen yağmurlar

neden yumuşatmaz kan fışkıran yürekleri

Aynalara yansıyan bu ben değilim

kalbi kırık bir kentin ellerinden tutmayı

içimizdeki boşluğu doldurmak için nefes olmayı

bir isyanın kıratına binip gitmeyi

sormak içindir hepsi

yılların

ve yıkımların hesabını

yıl 2007

zamanla geçmişi özlüyorum

biraz çocuk olmayı

biraz affedilmeyi

biraz günahsız olmayı bağışlanmayı

korkmamayı ölümden

korksam da unutmayı özledim

hiç göremedim ama

dosta huzur

düşmana güven verenleri

muhabbet fedâilerini

özgür kuşların sesini

can verenleri dünyanın damarlarına

kurşun yerine gül saçanları

şafağı

baharı daha çok özledim

Yaşım yirmi dört

meçhul vaktin kalbinden geçiyorum ömrün

yazgının en bilinmeyen noktasında

ayaklarımızın altında depremler geçiren bu çağda

sesleri susturulanlara ses olmak için

yolun başındayım daha

biliyorum

en çok sevilendir.

en uzun zamanlı kaybettiğindir.

en erken zamanda kaybettiğindir.

bazen de en özlenmemesi gerekendir.

bazen en yakınındakidir. varlığı yokluğundan daha acıdır.

(bkz: baş harfi sen)

gözlerine bakmaya hem doyamadığınız hem de kıyamadığınız insandır.

Şu an yatağında mışıl mışıl uyuyor, arayıp uyandırmaya kıyamıyorum... * *

Nankatsu takımı.

(bkz: aynalardan kaçarken özlenmeyi beklemek)

bizi en çok sallamayandır.

ortaokul yılları.

susma mesafesinde bir adam en çok özlenen.

gülüşüne aşık olduğunuzdur. yakındayken uzakta olan sevilen. sizin ona olan aşkınızdan haberi dahi olmayan kadın.

soba üzerinde pişirilen kestane.

Odun ateşinde pişirilen güveç

Bahçeden elle koparılıp yenen meyve.

Annenin yaptığı pudingin tencerede kalan kısmını parmaklayarak yemek.

eksikliği çekilendir.

(bkz: leyla ile mecnun)

Pazar gününden başlardı beni neşelendirmeye. Yayından kalkmasaydı izlerdik şimdi ne güzel.

askerdeki kardeştir.

ailedir.