bugün

soğuk kanlılık.
güvenimi ve geleceğe dair umutlarımı kaybettim.
kendim.
Zaman zaman zaman.
Sevgi. insanların sevgisini kolay kazanabildiğim gibi aynı hızda kaybediyorum.
insanlara olan güvenim.
Mutluluğum ve huzurum diyerek katıldığım önerme.
bknz, aklım.
insanlara olan güvenim.

gün geçtikçe, yaşım ilerledikçe güvenim daha da azalıyor.

(bkz: menfaat dünyası)
Emeklerim ve zamanım sanırım .
gereksiz insanları adam etmek için harcadığım zaman...
belki de ben onlar gibi olmalıyım...hayat o zaman daha kolay olacak gibi görünüyor...
Gururum. her zaman gururlu biri oldum ama son 4 ayıma baktığımda anlıyorumki küçücük bir 4 ay koca hayatımda en çok kaybettiğim şeyi doğurdu. ama aynı duruma bir daha düşer miyim? asllııoaaaaaa!
Kendim.

Daha ne olsun.
Umutlarım.
Umudum, güvenim, hayallerim falan gibi beylik laflar etmek isterdim fakat yok arkadaş benim o kadar salak bir fizyolojim var ki her defasında umuyorum, güveniyorum, hayal kuruyorum.

Ben en çok çakmak kaybettim bu hayatta.
Koyduğum yerde bulamadım hiç.
He bu beni etkiledi mi?
Hayır.
Hala ısrarla çakmak alıyorum üstelik kaybedeceğimi bile bile gazını da alıyorum eve depo yapıyorum.
bilekliğim ve aklım. çoğu zaman bu ikisini nereye bıraktığımı unutuyorum.
Kumanda.
Moral.

işte bak yukarda.
umudum. aslında hiç gitmediğini,içten içe orda beklediğini bildiğim halde karamsarlığı bulmam inanılmaz hızlı oluyor.

gözlüğümü kaybederim arada. bazen okul kartımı. ders çalışırken silgimi. bazen kendimi. geri geliyorlar ama. bulduğun zaman ne kadar aradığının önemi kalmıyor.
Sevilen insan.
Dost.
Zaman.
Şans.
Psikoloji.
Çakmak.
Tespih.
Hayal.
Umut.
Mutluluk.
Huzur.

intihar edeyim ben en iyisi...
kendimdir, kendimi sürekli olarak kaybedip bulma çabam var.
bide “sevdiğim kadınları aptalca kaybederim” ama o konuya hiç girmeyelim şimdi.
Enkazına ezildiysem de yaşamın, küllerinden doğurdum esrarını.
Para, para, para.
Şemsiye.
Verdiğim prim. Ben verdikçe kayboluyor.