bugün

üzücüdür (bkz: insan hüznü).
böyle biri hatırlatınca anımsıyorum, daha doğrusu anımsayamıyorum en son ne zaman kahvaltı yaptığımı. ama öyle hüzün falan da duymuyorum.

not: sadece yazarı ilgilendirecek kadar subjektif entry'ler silinir.

tanım: yıllardır kahvaltı masası görmemiş insan hüznüdür.
büyük ve derin olmalı. kahvaltı candır yahu, asla vazgeçmem!