Annesinin sevgisini bile garipseyen bir insanım, ne sevilmesi?
Kaan çaydamlı gibi düşünür, sevilmeyi anlık bir duygu olarak algılarsam hemen her gün seviliyor ve nefret ediliyorum diyebilirim.

Yok oturup en karamsar anımda '' en azından beni seven bir.... Diyeceksem sanırım hiç.

içinde bulunduğumuz durum, ruh halimiz, çevremiz, şartlarımız değişince sevgiyi hissetme eşiğimiz de değişiyor.
Aileyi soruyorsan her zaman...
Sevgili soruyorsan sevdik ama sevilmedik.
6 yaşındaydım, annem ; kara oğlum, aptal oğlum, kepçe kulak oğlum iye sevdiydi.
bağlıdan bağlıya sevildiğimi zannetmiyorum. bir tanısa çok severdi diye düşünmekten yoruldum. gönül ilişkileri anlamında çok bir şey kat edememenin şaşkınlığı içerisinde olabiliyor bazen çevremde ki insanlar. hakikaten tanısa çok severdi tanıyamadı mı tanıttırmadın mı der gibi bakıyorlar.
beni her fırsatta üzen sevgilimin "sen daha önce böyle sevilmemişsin bilmiyorsun" demesi ile sevginin tanımını sürekli sorguluyorum. Şimdi mi seviliyorum yoksa sevilirken yüzümüz gülüyor muydu acaba?
Bugün.
kardesim gelip gelip yanaklarımı sıktı. Koca yürekli minik Kuzum benim.
Bunu bilemem ama en son iki ay önce ayrıldım ve seviyordum.
Sevildiğimi hissettim geçen haftalarda.
2011 ekiminden önce, anneannem ölmeden önce.
Sevildim desem sevilmedim çıkma olasılığı çok yüksek. O yüzden yorumsuz.
Dün ağuşam küçük terminatör eve gelince sarıldı. Tuvalete girmeme bile izin vermedi. Yarım saat inmedi kucağımdan sıpa.
arkadaş ve muhabbet adamı olarak herkes sever beni yalan yok.
amma lakin ki bulunduğum ilişkilerde de anladım kiiii
ömrüm boyunca sevilmemişim.

pü zilli orospular sizi ya.
hep yalan sölemişler bana hep.

akıllıyım diye geçiniom bi de hehe.
mal adam seni.
Sevilmisimdir bir ara diye düşünüyorum. Pek talibim sevenim hayranım olmuyor o yüzden kestiremiyorum zaman dilimini.