eleştiriyi hakaret olarak algılamamak

dafaiss uktesi.

düşüncesinin sağlamlığına duyduğu güven dolayısıyla en ufak karşı söylemde kişilik organizasyonu dağılacakmış gibi hissetmeyen insanın tebrik edilesi durumu.

iyi niyet göstergesidir veya öz güven eksikliğidir, olmadı eleştirilmeye alışmaktır.

en canlı örneklerinin Türkiye'De yaşandığı söylemdir

- bence yazınız hassasiyet içermiyor
-lan mına kduğum ne alakası var

belli bir eğitim seviyesinin beraberinde, objektif bir yaklaşıma da açık olmayı gerektirir. cahilliğin ve yobazlığın bulunduğu ortamlarda tam tersi olur. öte yandan eleştirinin kabul edilmemesi ile karıştırılmamalıdır. eleştiriye maruz kalan kişi kendisine yöneltilenlerin; art niyetli, sığ, hakaret etmek amacıyla yapılan eleştiriler olduğunu ispat ettiği taktirde, bunları eleştiri olarak kabul etmeyebilir. (bkz: eleştiri)

eleştiriyi hakaret olarak algılamamak lazım. insanın ders çıkarması gerek.

özellikle genç takımı kendine eleştiri geldiği anda bir anlam mana çıkarması lazım, karşısındaki kişiye cevap vermeden susup dinlemesi gerek. insanlar, bazı konularda tahammüllü olduğu zaman hayatın şartlarını daha iyi öğrenir hatasını anlar. eleştiriyi hiçbir zaman hakaret olarak algılamamalı. nerede hata yaptım diyerek düşünülmeli.

dünya üzerinde varolan herhangi bir yerde, herhangi iki veya daha fazla insan için, aralarında oluşan herhangi bir sorunun birincil kaynağıdır.

eleştirinin seviyesi önemli.