efendimiz denince akla gelen ilk kişi

beni aklıma tam efendimiz olarak çevrilemesede Tyrion Lannister'ın kalesiye sürekli Your Highness demesi geliyor.

bu hayatta hiç kimse efendim değil. saygı almadan saygı vermem.

Peygamber efendimiz geliyor benim aklıma.

(bkz: olric)

--spoiler--
"-beni ölünce onun yanaklarındaki gamzelere gömsünler olric.
-siz öldükten sonra gülecekse, külleriniz okyanusa daha çok yakışır efendimiz."

--spoiler--

--spoiler--
- bu yol nereye çıkar olric?
- hiçbir yere efendimiz.
- hiçbir yer neresidir olric?
- doğru yerdir efendimiz
- gidelim mi?
- vardık efendimiz.

'' koca bir ömrü harcamak dedikleri gerçeğin altını seninle çizdim ben, olric...''
--spoiler--

yetişkin bir birey olarak bu dünya'da yaşadığım süreçte kendim.

makamı yetkisi ne-kim olursa olsun kimse benim efendim değil. kimsenin kölesi de değilim ve kimsenin sorumluluğunda değilim.
beni yaratan allah veya peygamber bile benim efendim değil.
öyle ya, bu yaşamda ben her şeyin tek sorumlusu ve yetkilisiyim. kararlarım, tercihlerim, davranışımdan ben sorumluyum. eğer benim efendim allah veya peygamber ise yanlış veya hatalarımdan onlar sorumlu olur ve beni cehenneme kimse yollayamaz.
yaptığım hatalardan suçlardan günahlardan kimse allah'ı suçlayamaz.
ne bileyim, rüşvet alsam kayıt dışı paralar zulamda bulunsa ve rüşvet paralarını kalkıp "cami yaptıracağım, bunlar cami parası" diye savunsam herhalde gidip "bunun efendisi allah-peygamber" diye bunun için allah peygamberi suçlamazsınız.

düz mantıkla örnek verelim. arabanızın camına bir çocuk taş atıp kırdığında ya da arabanızı çiviyle çizdiğinde siz çocuğun babasının yakasına yapışır ve arabanızın cam parasını boya parasını istersiniz.
çocuğuna sahip çık, nasıl çocuk sahibi oluyor-yetiştiriyor dersiniz.
gidip 5-10 yaşında çocuğun yakasına yapışmazsınız.

efendilik, ağalık, saltanat vs. orta çağda kaldı ve cumhuriyet rejimine geçtik diye hatırlıyorum.

Dobby ve Kreacher.