düşündüren anlar

derincilikten ve detaycılıktan kaynaklanır. bakmak ve görmek arasındaki fark gibidir. bana genelde olur, dikkatli baktığım için altındaki mesajı çabuk anlayabilirim. bu yüzden de yalnız kalıyor olabilirim.

kavgada hırsını alamayıp, "Ölünce Cenazeme Sakın Gelme!"denildiği anlardır...

hayır ne yani, gerizekalı... gelirsem naapcan, hortlıycan mı?

--spoiler--
'' 1934 yılında soyadı kanunu çıktı, her türk kendine bir soyadı alacaktı. herkes kendi soyadını kendisi seçtiği için insanların bütün gizli aşağılık duyguları ortaya çıktı. dünyanın en cimrileri 'eli açık' , dünyanın en korkakları 'yürekli' , dünyanın en tembelleri 'çalışkan ' gibi soyadları aldılar. bir mektup yazabilecek zamanda ancak imzasını atabilen bir öğretmenimiz kendisine 'çevikel' soyadının almıştı. ırkçılığın yayıldığı günler olduğundan, özellikle türklüğü karışık olanlar ırkçılığı anlatan soyadlarını kapışıyorlardı. her türlü yağmada hep sona kaldığım için güzel soyadı yağmasında da sona kaldım. bana, ortada böbürlenebileceğim bir soyadı kalmadığından, kendime ' nesin' soyadını aldım. Herkes 'nesin' diye çağırdıkça ne olduğumu düşünüp kendime geleyim istedim. ''

aziz nesin.
--spoiler--

kime iyi niyet gösterdiysem ağzıma ilk onlar sıçıyor ya ben hep bunları düşünüyorum. niye lan diye.