durduk yere moral bozan şeyler

beynin üzerinden seneler geçmiş rezil bir olayı hatırlaması. ne gereği var gündeme getiriyorsun kii.

Onlarca insanın içinde üstüne 9 kişi yüklenmiş dana gibi yere düşmek. Sonra gidip bi de merdivenden yuvarlanmak.

Allah daha büyük dertler göstermesin tabii. Düşüyorum çünkü yürüyebiliyorum diye avutuyorum kendimi. Ya da yürüyebildiğim için düşüyorum. Bilmiyorum. Keyfim kalmadı. Zor.

Çekirdeğin bitmesi .

Rakıyı buzlu bardağa doldurup mutfağa gidince beyaz peynirin bittiğini görmek.

Oturdum buzdolabının dibine ağlıyorum aq. Kapalı her taraf. Petroller açık, beyaz peynir satar mı acaba Petroller?
Meze önerisi olan varsa dm.

Uçlu kalemle yazı yazarken ucunun bitmesi ve o anlık sinirle küfür etmek bunu duyan arkadaşının da sanki kendisi hiç küfürnetmezmiş gibi öküzün trene baktığı gibi sana bakması ve benim bunları yazarken klavyefen dıdıdıt seslerinin gelmesi.

Açık olayım, Türkiye'de demokrasi.

çorapla ıslak yere basmak.

''zaman her şeyin ilacıdır. sabret''e maruz kalmak

insanların ağzıyla içmemesi, içti mi sağa sola bağırması.

dün arkadaşla 35-g diye lanet bir araba var efendim ona atladık işte. nasıl kalabalık neyse ne diyordum ben orta kapıda ayaktaydım yanımda da arkadaş var işte. durduk yere düğmeye basmadan kapı açılıyor. "kim bastı ki buna?" dedim. yanımdaki 2 çocuk "şaka mı bu ya" dedi.

benim düğmeye bastığımı sandı salaklar. basmadım lan ben düğmeye! herkes bir çirkef çirkef baktı.

öyle demeyin lan anadolu çocuğuyum ben çok zoruma gitti...
durduk yere moralimi bozdular işte...

(bkz: sevgili)

birilerinin zamanla geçer demesi. geçmiyor işte geçmiyor.

bazen bir telefon mesajı. ya da hiç olmadık yerde bir kitap arasından çıkan bir fotoğraf parçası. hay içine edeyim dedirten bir durumdur. mor-al'landım ya!

banyoya giderken havluyu odada unutmak tam moral göçmesi.