bugün

bir teorem, hatta kuram. günümüz dünyasına ve dünyanın yakın tarihine baktığımız zaman görebileceğimiz gerçektir. Devletler birbirleriyle müttefik olurlar zira çıkarları vardır. Bir devletin bir devlette çıkarı yoksa onunla dost olmaz.
Türk'ün Türkten başka dostu yoktur.
türk'ün türkten başka dostu yoktur,
ingilizin ingilizden başka dostu yoktur,
almanın almandan başka dostu yoktur... şeklinde devam ettiren kuram.
mantıklı olan sistem. ne bekliyorsun ki? kalkıpta sana babasının hayrına mı yardım edecek. dost devlet yoktur, dost görünen devlet vardır.
'güçlü-şanlı devlet yoktur, katil devlet vardır' sloganının özele indirgenmiş hali.
Adını hatırlamadığım bir ingiliz tarihçinin değiştirilmiş haldeki sözü. Aslı şuydu sanırım: "devletler arasında dostluklar yoktur, çıkar ilişkileri vardır."
insanlar arası ilişkiler bile çıkarcılığa dayanırken elbette dost devlet diye bir şey yoktur. çıkar sürdüğü sürece dostluk da sürer.
Aslında dost hiçbirşey yoktur. Menfaat vardır. Insan yalnızdır.
hal böyleyken okullarda bize yutturulan birinci dünya savaşında ittifak ve itilaf devletleri sınıflaması boşa çıkmaktadır. yesinler ittifaklarınızı da itilaflarınızı da. her devlet kendi çıkarını maksimize etmek için savaşa girdi, osmanlı olarak biz de bunlardan biriydik denilse gam yemeyeceğim ama yalan söyleyen tarih utansın.
Amerikan gazetelerinde harbi harbi son ışid olaylarından sonra türkiyeden müttefik olmaz diye birsürü yazı yazıldı. nato'dan bile kovulacak bir devlet böyle şeylerle baş doldurmasın yani. Dostluga gelince siyasette tabiki saf dostluk olmaz, bugün normal hayatta bile cıkar üzerine kurulmamış dostluklar azalmış bunu söylemeye gerek varmı. Ama sen hep kuşkulu olup ikili oynayıp bide üstüne arkadan vurmaya denemiş gibi gözükürsen tekmeyi yeme ihtimalin gelişmekte olabilir, neyse dedigim gibi böyle şeylere kafa yormayin okyanüsün ötesinde 1-2adayla iletişime gecin bir ittifak onlarla olur belki en azından.