defterin soluna geçerken yaşanan hüzün

(bkz: umut sarıkaya tipi mutsuzluk) * *

defteri 2 ye katlayarak, sağ sol çatışması yaşamayı bırakıp tek bir güç haline getirerek çözülecek hüzündür.

anlayana.

spiralli defter kullanmak kökten çözümdür, bu kadar hüzne kedere yürek dayanmaz yani.

dondurma kabını açıp salça bulmak gibi bir şey.*

"eskiden spiralli defter mi vardı?" sorusunuda akla getirdiği bilinmektedir.

o sayfa bitince defterin tekrar sağına geçileceğini o "kızgın kumlardan serin sulara atlamak" gibi olan duyguyu yaşamanıza neden olacağını düşünerek biraz da olsa hafifletilebilecek hüzündür. daha olmadı arkadaşlarınızla konuşun bu konuyu, alnatın onlara. unutmayın hüzünler paylaştıkça azalır. ama ya o ipne daha yeni defterin sağ tarafına geçtiyse? içten içe acımaz mı size.. acır.. neyse boşverin içinizde yaşamak en iyisi.

hani en sevdiğiniz oyuncağınızı komşunun küçük oğlu gelip ister ya. ardından anneniz "sen artık koca adam oldun. verelim mi kardeşe" der. ardından cevabınızı bile önemsemeden verir o oyuncağı. günlerce yas tutarsınız ardından. işte böyle bir hüznü yaşatır o sol tarafta bulunan yaprak.

aynı kişinin yazısını bir anda değiştirendir. sağ taraftaki özenli yazının yerini aniden iç içe geçmiş harfler alır sola geçince.

soldaki taraf hep ince taraftır. bende küçükken hep kalın olan tarafa yazmak için soldaki sayfaları yırtıp dosyamın içine koyardım. ama şimdi öyle mi telli defterler çıktı dosyaya da gerek kalmadı.

defter telliyse pek fark etmeyecek olan durum.