bugün

Martin heidegger'in dasein'ın (dasein: burada insan varoluşu diyebiliriz) analitiğinde bahsettiği dasein niteliğidir.

Bu her-günkülük veya vasatilik'in dasein'ın bir niteliği olmasının sebebi var-oluştur. Yani dasein, varoluş içindedir, daha doğru bir ifade ile var-oluşur. Bu var-oluş gereği; dasein her-zamanki dasein değil, her-günkü dasein'dır. Gayet kolau anlaşılabilir. Buna aynı zamanda vasatilik diyoruz.
dasein'a bu aşamada "burada insan" demekte yanlış yoktur. evet, sadece ya da doğrudan dasein'ı tanımlasaydık hatalı olurdu ama burada onun karakterlerine vurgu yapılıyor. zaten heidegger'in burada-olan olarak kullandığı dasein, insanı diğerler varolanlardan ayırt etmek içindir. insan varlığını-varoluşunu ifade eder.

dasein'ın her-günkülüğünden bahsederken ve hep-benimkiliği söz konusu iken -bakın vurgu yapıyorum- "bu aşamadayken" dasein'ın inceleme nesnesi olarak hep-benimkiliğinden ötürü "insan varoluşu" olarak ele alınmasında bir mahsur yoktur. zaten henüz bu aşamada dasein'ı böyle almaz da onun eksistensiyallerinden ya da varlık belirlenimlerinden önce kendisini tanımlarsanız insanlar gülmez bile.