bugün

tanım yapmak gerekirse -ne biçim iş bu ya- anlam olarak ya da sadece fonolojik yönden ,duymaktan en çok hoşlandığımız insanlara ad olmuş sözcüklerdir. yani benim kastım bu. tabii şimdi biri kalkıp ben bu lafı en güzel sıfat, en güzel zamir gibi en güzel isim (sözcük türlerinden biri) olarak algılıyorum diyorsa tamam derim. ya da niye insan ben hayvanımın hatta bitkimin(çüşşşş) adı olarak algılıyorum diyorsa ona da tamam.
neyse ben kendi kastettiğim manada ( insan adı olarak ve fonolojik açıdan) baktığımda ne derim bilir misiniz?
((vanessa))
(bkz: aphrodite)*
(bkz: muhammed)

aynı zamanda en çok kullanılan isimdir...
(bkz: göksel)
(bkz: tibet)
cerendir. canımdır.
abdulrezzak bin zik zak.
(bkz: ömer)
Sevdiğinin adıdır.
kişinin çocuğuna vermiş olduğu isimdir.
muhammeddir. zira kainatın efendisi bu ismi almıştır.
melis'dir.
(bkz: francesco)
edit : yiğit de olabilir.
muhammed.
insanlara takılan isimlerin en güzelidir. Kanımca Allah'ın ilk insana verdiği isimdir. Adem.
gizem..
özgedir.
Nil'dir tabi ki.
her annenin kendi çocuğuna koyduğu isimdir.
Ceren dir.
(bkz: kime göre neye göre)
Berk'tir. Ama berkcan değildir. Hele berkaycan hiç değildir. Berksancan'dan bahsetmiyorum bile.
sevilenin ismidir.
her annenin ismidir.
milena.
sevdiceğin ismidir.