cuma vaazı esnasında allah yok diye bağırmak

kişinin cemaatten dayak yemesiyle son bulacak eylem.

dün yine mahallemizin camisine öğle ezanı okunmadan önce gitmiş, huşu içinde cuma namazımı kılmak için bekliyordum. çok feyzli mübarek adam imama, cemaate ve kel berber hüseyin abi'ye selam verip, camimizin misk-i amber kokan halıfileksi üzerine bağdaş kurdum.

velhasıl vakit geldi; dört rekat ilk sünneti kıldık. ardından imam mustafa (hem ezan okur, hem vaaz verir, hem namaz kıldırır; çok marifetli maşallah) vaaz vermeye başladı.
bir anda cemaatin arasından genç top sakallı, bonus kafalı, kemikli gözlüklü bir genç; ''allah yok, dinler yalan. dinler insanları düzene sokmak için uydurulmuş şeylerdir. allah yok, şahitlerim var.'' diye bağırdı.

cemaat ne yapacağını şaşırdı. hüseyin abi'den beni çimdikleyip rüyada olmadığımı kanıtlamsını istedim. ahh! rüyada değildim.
cemaat ''iman gidiyor! iman gidiyor!'' nidaları arasında genci aralarına alıp haşamat etti. ben uzakta durup ''yuh! yuh! pis gomuniz!'' diyerek cemaati daha da provake ettim. inançlarım gereği bunu kendine getirmem gerekiyordu.

ardından huşu içinde namazımızı kıldık. imamımıza cukcuk şakası yaptım; hepimiz güldük, çok eğlendik. misk-i amber kokan halıfileksimiz üzerinde zikirmatiklerimizle zikir çektik. nefasetle turksh dılayt yedik. elimize yüzümüze tütün kolonyası sürüp ferahladık. cami çıkışında da onuncu yıl marşı söyleyerek milli duygularımızı kabarttık.

pis gomuniz! kendine gel!

yine sinirden elim ayağım boşaldı. oyhşş...

ben bir abdest alıp geleyim.