cenaze evinde saatlerce oturma saçmalığı

Yüzsüzlüktür.

Kendi hallerinde Birak ki acilarini yasasinlar.

Acilarini yaşamasinlar. gelsinler hizmet etsinler size. Oldu başka...

Cenaze vesilesiyle uzun zamandır görüşmeyen akrabaların, ne cenazeyi nede merhumun ailesini umursamayarak dünyevi meselelerini konuşmalarına vesile olan sacmalıktır.

Bir yanda acılı aile, diğer yanda çayını höpürdete höpürdete uzun zamandır görmediği akrabasına,

- eee sen ne yaptın bi tarla vardı duruyor mu o daha?
+ yok be enişte duruyor geçen seneki kadar mahsul alamadık, ee senin çocuklar ne yapıyor, yıllar oldu görmeyeli büyümüşlerdir
× valla bizim çocuklar iyi büyüdüler, üniversiteye başladılar, arabayı değiştirmissin sende?

Muhabbeti yapan saçma sapan insanlar.

genelde morukların yaptığıdır.
saatlerce otururlar, yerler, içerler, kahvehanedeki gibi muhabbet ederler.
sanki orası cenaze evi değilmişçesine davranıp rahmetlinin yakınlarına yük olurlar, rahatsız ederler.

cenaze sahibi yer yeni gelene, mevta hakkında içinden geçenleri "boşaltır" ve boşaltırken de katıla katıla ağlar. bu nedenle cenaze sahibi size sarılıp ağlamasını bitirene kadar oturulmalıdır. Bu ağlama, yakınma /ağıt yakma, geleneksel bir grup terapisi olarak görülebilir.

ikramların gerisi de gelir diye zaar.

Cenaze sahibini yalnız bırakmamak içindir. Nasıl olsa ertesi günlerde acısını tek başına bol bol yaşayacaktır.

eşimin bizden 5-10 yaş büyük bir manevi ablası var.
Eşimin annesi vefat ettiğinde ben tüm gün eşimin moralini biraz da olsa düzeltmeye çalışıyordum. çok insan içine çıkmadık. lakin sabahtan akşama kadar şahit oldum, ablası gelen ruh emicilere hizmet etmekten acısını yaşayamadı. En son ona "abla bırak şu bunakları az otur dinlen yorma kendini" dedim, şükür ikiletmedi içeri yatmaya gitti. Dışarıdakiler de artık hizmetçilik yapacak birini bulamayınca gittiler.
tavuk pilav yemek için cenaze evine gidiyor gibi halleri var. ilk yarım saat ölü hakkında konuştuktan sonra sıradan muhabbete devam ediliyor.
seneler önce en yakın arkadaşımız vefat ettiğinde bunların aynıları tekrar yaşanmıştı. cenaze evinde bunları yapanları mevlüte falan davet etmedim, arayıp sorana da cevap vermedim. az ölüye saygınız olsun.

bazı yerlerde kalabalık gözükmek cenaze sahibi aileyi onore edebilir. kimse olmazsa kınayan çıkabilir. çoğu belediyenin cenaze kabul yerleri var. ikramlar oraya ait oluyor. aileler de rahat ediyor.

Cenaze evleri birazda akraba kaynaşma noktası hâline geliyo o an. O yüzden oturdu mu kalkmıyolar.

Bir de yemek, çay vs beklerler. Ölünün yakınlarını derin bir gözlem altına alırlar. Kim ne dedi ne yaptı gün sonunda 6 aylık dedikodu taslağı hazırlanır. Ev temiz mi pis mi bu eşyayı alacak parayı nerden buldular gibi saçmalıklar konuşulur. Gereksiz din ve ahlaki öğütler verirler. Sanki siz mağaradan gelmişsiniz gibi.
Sonra çok afedersiniz herkes siktir olup evine gider. Zaten acınız varken bir de ortalığın pisliği, bulaşığı üzerinize kalır.
Bazı adetlerimiz o kadar aptalca ki..

Fazla mesgul edilmemesi fazla durulmamasi gereken yerdir şayet insanlarin acisi fazla oldugundan birde sizle ugrasmamalidirlar.

cenaze evinde yemek vermek olayı bidatın dik alasıdır. ama verilmese insanlar kınanacağını düşündükleri için borç harç yapıyorlar.

(bkz: gerçek islam bu değil)

Bir cenazeye gittim.. bir nedenden dolayı hoca çağırmamışlar, veya henüz gelmemiş.. rahmetlinin çocukları dahil börek vs takılıyorlar. Ben de zaten hiç sevmem, ikinci tabağı neşe içerisinde götürüyorum, zira börek cidden güzeldi (kıymalı).

Neyse, “kuran da okunmadı” gibisinden bir laflar ortada dolandı, millet kıyı kıyı bana bakıyor. Benim de bir huyum vardır, biri ne okuduğuma gözünü dikti mi okuyamam, ama normal şartlarda 35 dakikada cüz bitiririm, seri okuyorum…

Ben kuzu kuzu banyoya gidip bir abdest aldım, merkezi bir yere oturdum, telefondan yasin’i okudum. Ne kadar kendimi frenlemeye çalışsam da alışmışım, şak diye bitti. Bunlar da beğendi.. sonra baktım ki, seyirci performans bekliyor, ilgili bir iki sureyi falan daha okudum.. bir taraftan da google’lıyorum, mevta erkek ise şu dua, kadın ise bu dua.. “el fatiha” diye konuyu bağladım. Bir baktım bir huzursuzluk var.. nedir diye sordum, yapılan duayı mevtanın ruhuna bağışlamamışım. O kadar tecrübem yok tabii..

Neyse, sonra daha profesyonel bir hoca çağırmışlar ama arkamdan “ilk gelen hoca acemiydi ama iyi okuyordu” demişler.

ne hiç gelmemezlik yapmalı ne de iki saat oturulmalıdır. ha evde az kişi varsa bence uzun da oturulabilir.

gereksiz bence insanların acısı bir yerden sonra yanlızlıkla geçiyor.

Teselliye gelip dedikodu panayırına döndürülür.

Bi de orda gündelik meselelerden konuşup komiklikler, şakalar yapmaya da dönüyor iş belli bir dakikadan sonra. Klasik insan rezilliklerinden bi tanesi daha işte.

Ölenin yakınlarının sosyal ortamda tutmak içindir. Yalnızlık ıssızlık acıyı katlar. Birlikte yas tutmak bunalıma ve depresyona girmekten korur. Ayrıca gelenler yemek ikramlık da getirirler ki getirmeyenlerin görgüsüzlüğü ayrı konudur.