bugün

küçüklüğümde,
misafir çocuk olmanın vermiş olduğu içi boş özgüven ve çok bilmiş edalarıyla takılan,büyüklerin yanında sevimli pozları kesen, anne-babası ortamdan uzaklaştığında küfürler savuran günümüz ne oldum delisi, yavşak berkecanlarına karşı beni en kolay yatıştıran cümle buydu galiba.

yani inanılır gibi değil,

aylarca yüzüne bakmadığınız bir oyuncak için komşu veya misafir çocuğu geldiğinde kavgaya tutuşup da,
bir anda yelkenleri suya indirip ''al lan ne kadar istiyorsan oyna, az önce duydun; ben her zaman oynarım''
tavırlarıyla ortamdan uzaklaşmanın başka mantıklı bir açıklaması yok kesinlikle.