Nietzsche'nin özellikle Deccal kitabında üzerinde sıkça durduğu üstün insanlara verilen yakıştırmadır. Büyük tinli dediğimiz kişiler genetik ve çevresel faktörlerin etkisiyle çabuk yıkılıp dünyaya ilgisiz kalırlar. Buna karşın kendisine ve çevresine karşı muhteşem bir gözlem yeteneğine sahiptirler. Hayat sadece bir reddediştir bundan sonra,herşey reddedilir. Bir şey hariç;reddetmeyi reddetmek.Böylece soylu ikinciler dünyaya inerler. Bunlarda görünen sebeplerle reddedilirse artık reddecek hiç bir şey kalmaz.
Düşman, olmaz ise ; rakibin yoksa kendini güçlendirmenin ne anlamı olabilir ? işte nietzsche nin ifade ettiği gibi "ikili yaşam" belirir kişide. Bunların ortasında da sorgucu vardır. Kimse yoktur dünyasında. Artık kişi bu durumunu öyle kabul eder ki bir arkadaşı vardır artık. Güçlü bir sorgucu arkadaşın kabul edilmiş halidir bu. Dolayısıyla güçlü bu arkadaş zayıflamış "kendisini" hor görür.

(bkz: yok lan ben yazdım)