bugün

minimal bir iş için 5 saat bekledikten sonra yetkilileri kapı kapı kovalayıp 80 tane imza istenmesinden mütevellit ruhen bitikleri oynamak.
nbc, iyi vurgulamıştı en son filminde bürokrasinin (bürokratik işlerin) sıkıcı tekdüzeliğiyle ruhu karartmasını. bitmez bu ülkenin normalde tıngır mıngır, tanıdıkla al gülüm ver gülüm işleyen bürokrasisi.
edit: ah çehov ahhh!
hep kötü tarafından bakmamak lazım. devlet dairelerindeki bu nürokratik işlemler zaman zaman da güldürmüştür bizi. komedi filmleri de yer verdi bu işlemlere. hayata ait detaylar bunlar. ben rahatsız olmuyorum. navigasyon cihazından hoşlanmamak gibi bir şey bu da. Yolda nereye nasıl gideceğimi tarif eden mekanik bir ses yerine arabanın camını açıp yoldan geçenlere sormak ve "şu kasap var ya onu geç, karşına bakkal çıkacak ordan dön, sor. kime sorsan gösterir" biçiminde tamamen türk usulü adres almak bana daha insani gelmiştir.
eskisi gibi bürokrasi de kalmadı ayrıca. neredeyse tüm işleri internet vasıtasıyla yapacak duruma geldik. iyi veya kötü insanlarla iletişimde olmanın tadını çıkaralım bence.