buyudu dilimde adin

gece gece yine geziniyor damarlarımda titrek bir sevda bekçisi

çizmelerinin tabanında can veriyor ay tozuna bulanmış peri kılıklı cadılar

sahi hangi haldi beni anlatan

maviye boyanmış umutlarıma parantez açan... *

seni sevdiğimi hissetikçe büyüdüm...
aşkınla büyüdüm. sana sahip olmak bu aşkı yaşamak büyüttü beni...
sen gittin yalnızlığım büyüdü.
seni ne kadar çok seversem her gidişinde de yalnızlığım her seferinden daha da büyük oluyordu.
sen geri dönmemek üzere gittin.
yalnızlığımın adını koyamadım.
bu yalnızlık değildi. yıkılmaktı. kendi kendime büyüttüğüm boşlukta kaybolmaktı.
her seferinde adın dilimde dahada büyüdü.
yalnızlığım büyüdü, gözyaşımdaki adın da büyüdü her hıçkırıkta....*

değil midir ki bize acı çektiren şey bu?insanları gözümüzde büyütüyor,hak etmediği değerler veriyor,başımızın tacı ediyoruz,adı dilimizden düşmüyor,kalbimizde sevgiyle bezenmiş en güzel yerleri onunla doldurup,taştırıyoruz...yapalım iyi güzel..ama değecek,hakedecek insanlara bunu yapalım *