bugün

Ankaradan aklınızda kalan en efsane cümle.
ankara'nın en esrarengiz olayıdır. yıllardır çözebilmiş değilim.
Bu afişi hazırlayanın yatacak yeri yok net.
Mason Melih gökçek'in bir oyunudur. bilboard'larda yıllarca görüntülenen bu metin insanları hipnoz etmektedir. Böylece (yavrum) herkes oyunu melih gökçek'e veriyor.
Bir ankara klasiği metronun neresine reklam alsam da para kazansak diye dusunulen bir zihniyetin oyunu. Valla kimse de oraya reklam vermiyor ben sıkıldım artık o buraya bakarlardaki gözü izlemekten.
Yeni bitme bir yazar olduğu söyleniyor. Umarım hayırla gelmiştir.
Hala var olan METRO panosu.
Son 100 yılın en esrarengiz 10 şeyi listesine rahat girebilecek ankara'da bulunan billboard.
yıllardır ankaray'ın tabelalarını süsleyen afiş yazısıdır. reklam şirketi çok orjinal bi slogan bulmuş aslında, buraya bakarlar reklam verin bize. ama pek işe yaramıyo, kimse reklam vermiyo ankaray'ın o tabelalarına.
Onuncu nesil çaylaktır. Tuhaf.

iyi yazmaları olsun.
Ankara için bir idea.
istanbulun avmlerinde de olan mevzu pisuvara işerken sırf o yazıdan baskı altında oldugum için bekleyerek işemek zorunda kalmışlıgım vardır.
Ankara metrolarinin vazgecilmezi.
Güzelim Ankara'nın güzelim metro altı .
Dikkat çeken söz.
ankara metrolarında hala var mı bilmiyorum, dikkatimi çekmedi ama bir yazar sayesinde aklıma geldi.

ilk çıktığı senelerde (zannımca 2009-2010) siyasi bir amaç güttüğünü falan düşünüyordum.
sonra arkadaşlarla bunu tartışmaya başladık:

- oğlum bence kesin anarşik bir şey bu. baksana kırmızı falan hem. (sol görüşlü arkadaş)
- allah her şeyi görüyor manası taşıyor. (dini bütün arkadaş)
- bence önünde duralım, kız düşürürüz. (abazan arkadaş)
- yeaaaa bunu mu tartışıcaz şimdi? (bıkkın arkadaş)

çok sonraları öğrendik ki, reklam verin millet bakıyor bu panolara demek istiyorlarmış.
Ankara'yı 20 yıldır illimunati, tapınakçıların yönettiği efsanesini doğrulayan reklam panosu. evet.

reklam şirketi kaç yıllık kiraladıysa yazık o panolara hiç reklam alamadılar ama hâlâ bi umut bekliyorrlar.
Ankara'nın illuminatiye teslim edildiğinin kanıtıdır.
ankara'da yerin dibi bu panolar yüzünden daha bir kasvetli ve boğucudur, insanın ruhunu daraltır. ilk kez görenler girdikleri metrodan bir daha çıkamayacaklarını düşünebilir.
ben de ilk gördüğümde 3-5 dakika boyunca gözümü alamamıştım. öküzün trene baktığı gibi bu neymiş amk diyerek üstünde tek göz ve iki kelime olan basit ama bir o kadar gizemli bu panoları iyice bir süzmüş idim.
hala var mı acaba bu ankarada merak ediyorum.