boş market poşeti gibi rüzgara kapılıp gitmek

american beauty filminde böyle muhteşem bir poşet sahnesi vardır.

(bkz: kuru bir yaprak gibi rüzgarda savrulmak)

eskiden köy de nohut falan toplardık. o sıralarda çok fazla hortum oluşur. hortum poşeti alır havaya kaldırır kaldırırdı sonra poşet o kadar yükselirdi ki gözden kaybolurdu. işte ben o poşetim, beni kaldıracak bi hortum çıkar mı acaba?

benden iyi şair olur ha.

Poşet için; rüzgarın getirisine razı gelip, elinde olmadan kapılıp gitmektir. Bizim hayatlarımız da benzetme yapılırsa öyle değil midir zaten. Çoğu zaman kendi yolumuzu seçme hakkımız var gözüksede aslında her yol baştan belirlenmiştir. Bize özgürmüşüz hissi için seçim hakkı verilmiş işte.
edit: Ateist olmayanlar için kader üzerine bir yazı oldu adeta.