bugün

çalışıp çabalamak yerine ekonomideki büyümenin kendisine yansımadığını iddia eder.
daha cümle kurmayı beceremeyen yazarın, işsizlere olan yakarışıdır.
muhtemelen kendisi de işsiz olduğu için kendisine kulp bulmaya çalışmakta, olaya trajikomik taraftan bakmaktadır.

o genç arkadaş çalışmaz.
o genç arkadaş 4 yıllık emeğinin karşılığında; teklif edilen 630 liralık maaşa, bilmem ne danışmanlığı adı altında tuvalet temizlemeye, etraf düzenlemeye, dosya arşivlemeye karşı koyar.
o genç arkadaş lise mezunlarıyla aynı statüde çalışmaya, gecesinin gündüzüne karışmasına karşın emeğinin karşılığını alamamasına, telefonun ucundaki yüzlerce angutun kendisini köleymişçesine görüp hayvan gibi bağırmasına/küfür etmesine, iş görüşmesinde karşısında ik müdürü etiketli çoğu bakımlı 30 yaş civarındaki kadınların dalga unsuru olmasına karşı koyar, isyan eder.
o genç arkadaş işsizdir. babasından para istemeye utanır. yeri geldiğinde 1 ay dışarı çıkmaz. babası da kendisine harçlık vermeye utandığı için anneyi araya koyar.
o genç arkadaş, arkadaşlarıyla görüşemez.
o genç arkadaş, artık asosyal olmuştur.

evet, şimdi soruyorum; o genç arkadaş senden ne kadar pişkin?