bugün

charter bir firmada kabin memuru olarak görev yaptığım bir dönem, yolculara şahsımın yaşattığı olaydır.

inişe geçilmiştir, haliyle anons yapılması gerekmektedir, uçağın en arka kısmında olan alanımızda inanılmaz bir yoğunluk söz konusudur, sadece iki ayağımla durabilecek kadar alanda sıkış tıkış anons yapmaya çalışırken, birden aklımın karışmasıyla, anonsta bi takım saçma cümleler kurduktan sonra, diğer kabin memuru arkadaşın korku dolu, şok geçiren gözleriyle buluşan gözlerim, panik yapmama ve ' sıçtım galiba' derken mikrofonun of düğmesine basmayı da unutmama sebep olmuştur. tüm kabinde yankılanan 'sıçtım galiba' cümlesi, yolcular arası bi uğultuya sebep olurken, uzaklara dalan şahsım, mesleği devam ettirme konusunda şüpheye düşmüştür.
vip nin ucaga biner binmez "ben yemek yemeyecegim uyuyacagim" demesi, kabin ekibinin de adam yemek yemeyecek zaten deyip adamin yemegini yemesi, inise yarim saat kala adamin uyanip yemegini istemesi, "yidik onu biz" diye cevap verilememesi ve apar topar ordan burdan marul yapraklari v.s., peynir, bir iki cilekle yalandan vip tepsisi hazirlanip adama sunulmasi.
adam pencere yanında oturmaktadır, yanındaki yaşlı hanımdan müsade isteyerek tuvalete gider, dönüşte yaşlı hanım adamın yerine oturmuştur ve aralarında şu dialog geçer:

- hanfendi yerime oturmuşsunuz.
- ah be evladım, ben de seni indin sanmıştım.