bir seovinin ibret veren oykusu

kendi ağzından dinleyelim:

merhaba. ben bir seoviyim, yani seri eksi oy veren ibne. hepiniz benden haberdarsınız. hayalnizde beni etrafta gördüğünüz insanlardan çok farklı olarak canlandırmayın. ben de pc başından kalktıktan sonra aranıza yani kalabalığa katılıyorum. demek istediğim, eğer siz de dikkat etmezseniz bir gün seovi haline gelebilirsiniz.

sözlüğe ilk geldiğim de ben de normal insanlar gibiydim. kah entry okuyor kah entry giriyordum. açıkçası oylama butonlarını pek kullanmıyordum. sadece çok beğendiklerime artı veriyordum. ilerleyen günlerde başka yazarlarla tanıştım. sohbet ilerledikten sonra bana eksi oy butonundan bahsettiler, kullanmamı tavsiye ettiler. ben hiç kullanmadığımı söyledim ve reddettim ama o gün hepsinin ısrarları ve bi kereden bişey olmaz oğlum lafları arasında bir kaç entryi okuyup eksiledim. gerçekten de bir şey olmamıştı hatta ilk bir kaç seferden sonra hoşuma bile gitti denebilir.

diğer yazarlar gidip tek kaldığımda da bir kaç entryi yine okuyup eksiledim. artı da vermiyor değildim ama eksi vermenin hazzı başkaydı. tuttuğum takıma laf mı söylemiş bas eksiye, oy verdiğim partiyi mi kötülemiş bas eksiye, sivas'lılar hakkında ileri geri mi konuşmuş çök eksiye. o gün çok rahat bir uyku uyudum.

günler geçiyor ve ben eksi oy veriyordum. neşemden birşey kaybetmemiştim. ancak daha sonra bazı entryleri okumadan eksilediğimi farkettim. evet resmen okumadan. önce başlığı, daha sonra da entryden rastgele 2 cümle okuyup al lan koduğum deyip eksiliyordum. ilk kez o zaman rahatsızlık duydum bu işten. diğer yazar arkadaşlara söyledim. bişey olmaz oğlum hesap soran mı var dediler. yine geçici bir rahatlık ve verdiğim eksi oylar...

bir süre sonra iş iyice zıvanadan çıktı. artık ne başlığı ne entryi okuyordum. mesela o gün bir yazarı kurban olarak seçip 10-20 entrysini kötülüyordum, bu yeni eğlencemdi. uyuşturucu gibi, dozu arttıkça sıkıntıdan kurtuluyosun ama bir yandan da kendi sonunu hazırlıyorsun. ancak daha sonra bu eğlenceler de bitti. sırf krizlere girmemek için eksi vermeye başladım. doğru düzgün entry de girmez olmuştum. sözlükte benim gibi seoviler olduğunu öğrendim. onlarla konuştum, dertleştim ama bu konuşmalar rahatlamadan çok içimdeki eksi oy verme arzusunu daha da artırıyordu.

şu an gerçekten berbat bir durumdayım. sözlüğün kapalı kaldığı gün neler çektiğimi kimse bilmez. gazete okusam haberin altında eksi oy butonu arar oldum. bazı geceler kan ter içinde uyanıyorum. eğer o gece 20-30 entryi eksilemezsem kesinlikle tekrar uyuyamıyorum. gittiğim psikolog tekrar artı oy vermemi önerdi. bi süre denedim ama inanamayacağınız kadar rahatsız oldum ve durumum daha da kötüleşti. lafın kısası ben bir arkadaş kurbanıyım. lütfen sözlükteki dostlarınıza dikkat edin. benim canım yandı siz kardeşlerimin yanmasın, allah bu derdi kimseye vermesin.

(bkz: bitirin beni yoksa ben sizi bitiririm)