bugün

prodüktörlüğünü yapmayı neler neler istesem bu denli isteyemeyeceğim şimdilik ütopik albüm. gerçekçi yaklaşmanın buna bir sakıncası olacağını düşünmüyorum efendim. şimdi şöyle ki, biliriz bu bir milyoncuları, bıngır bıngır müzik çalarlar. bangır bangır diyecek olursak aklımıza "o" dükkanlarda çalan "bıngır" menşeili bir milyoncu gelenekleri ve göreneklerine uygun ses sistemleri gelmelidir. içten ve beyaz gürültülüsünden. ortalık şıngır mıngır filan...

e malum efendim, ufak tefek ev işleri girince hayatımızın parmak arası terliklerinin arasına çıkarmaya da uğraşmak gerek. yok efendim civata, yok efendim fırça, yok efendim leğen, yok efendim bilmem ne! çekilir iş değil şerefsizim. dış görünüşte oluşan kanının aksine içerisi çin malından geçilmese inşaat ve tekstil sektörlerine kol kanat gerecek ya! neyse başlığı irdeleyelim, iş var güç var...

gelelim şu albüm meselesine, giren çıkan her allah 'ın kulu bilir ki buralarda deli deli müzikler çalar. ancak işin tesbiti bir milyoncularla özdeşleşmiş sanatçılar, müzikler, soundlardır.

ben taktım kafayı yazıcam dedim, ahanda;

gwen steffani - rich girl

vengaboys - boom boom boom

dj akman - tüm şarkıları

kurbağalı müzik (frog mu bişey vardı bir çuval ruh hastası elde cep telefonu bunu dinliyordu)

apartman altı yerel radyo yayınları ve ayrıca, özellikle, hususiyyetle, ekseriyetle yetle, iyyetle ve dirayetle bu yayınların reklam kuşakları.

bu böyle gider durur efendim. hay efendiler gırtlaklasın beni. bu ne lan!