bir ara kemalistler vardı sahi ne oldu onlara

(bkz: seveni arıyorum gören söylesin)

ideolojik hiç bir temele sahip olmayan bir görüşün taraftarlarının kaybolduğunu sorgulayan bir yaklaşım.

kemalizm ideoloji değildir. beş yıllık kalkınma planıyla ideoloji olunmaz.. güldürmeyin beni. çok eğleniyorum.

ileride ragbet gorme potansiyeli yuksek olan bir soru. takatsiz kaldilar seklinde cevaplanabilir.

biz heryerdeyiz. sorularınıza itinayla cevap koyar gerektiğinde üçün birini veririz.

şakirtlerin münasip yerlerine amerikan bayrağını sokmak için burda, dimdik ayakta.

salaklara görünmeme kararı aldılar.

yoksa onlara bir şey olduğu yok..

görüldüğü üzere 80 küsür yıl eleştirilmesi yasak bir görüşün şimdi eleştirilir olduğundan nasıl edepsiz söylemlerle karşılık verdiklerine şahit oluyoruz.

muhaliflerin istiklal mahkemelerinde dar ağaçlarında sallandığı dönemlerde herşey güzeldi. komünistler idamda, türkçüler idamda, kürtçüler idamda, şeriatçılar idamda... kemalistler saraylarda.

egemen ideolojiye muhalif her kesimden insan bu ülkede büyük kayıplar vermiştir. şimdi tahammülsüzlüklerinden dolayı sığınacak bir yer arıyorlar sadece.

kemalizmin dayandığı kitapların adlarını merak ediyorum. sosyalizmden biraz, liberalizmden biraz, faşizmden bayağı birşeyler toplayınca ideoloji mi oluşuyormuş, bak sen şu işe.. karma ekonomi, olmayan sosyal adalet falan.. bütün bunlar kemalizmle geldi zaten dünyaya.. Allah razı olsun...

Bu ülkenin kim tarafından kendilerine armağan edildiğini bilenler olur her zaman dimdik ayakta.

kemalistler hep burdaydılar ve hep burda olacaklar. onları sadece aptallar göremez.