bugün

yapılan bazı hataları düzeltebilme özelliği ile hayata güncellenmiş şekilde devam etme isteğidir.
Hiç yaşamadığın, ama ruhunun ve bilincinin ne hikmetse bildiği -hatta özlediği-,
insanın, doğanın, hayvanın, hissetmenin değerli ve başat olduğu yıllarla bu zamanları aklın mukayese etmesiyle gelen his.
Yetinememe duygusu sonucudur. Eski yıllarda gitmek istediğimiz anlar da zihnimize kazınmış mutlu anlardır. Belki birkaç mutlu hatıraya yaşadığımız anı satarız, değerini bilmektense.
eski yıllar değil de çocukluğuma dönsem yeter.
simdi kırmızı temprada uygur kardeşlerin abdülkadir şarkısını dinlesek kötü mü olur?
bugün hissettiğimdir.

sabah erken saatlerinde burnuma gelen o sis kokusu o kadar tanıdık geldi ki, beni 10 sene önceye götürdü. keşke gerçek olma ihtimali olsaydı.
Asla Hissetmeyeceğim bir durum. Ben eskiye dönersem onlar deliye dönerler. Bende Deliye dönerim sonra bakırköy
hayatımın en berbat yıllarını geride bıraktım
hiç niyetim yok geri dönmeye.
Mazimde güzel olaylar yaşadıysam da geçmişe dönmek istemem. Çünkü artık basit geliyor geçmişimde olanlar. Olgunlaştıkça, bilgilendikçe daha uzak kalmak istiyorum oralardan.

Kendi gölgenin içini taraman gibi bişey bu.
Geçmişini hayalinle boyaman gibi. En can alıcı anlarda, kestik, diyerek, oraya favori repliğini montelemen gibi. istediklerini alamaman gibi hayattan, onlardan tekrar fırsat beklemek gibi. intikam almakla alakalı yaşamından, sevmek ve acı çekmek gibi.