Michel Focault tarafından yazılmış özgün adı (bkz: L archeologie du savoir) olan kitap felsefe üzerine bir kitaptır daha çok ta bilgi felsefesi üzerine. Birey yayıncılıktan çıkmıştır
(bkz: michel foucault yu yanlis anlama nedenleri)
foucault kitabın giriş bölümünde tarih metodolojisinin kendinden önceki durumunu eleştirmektedir. tarihi diğer sosyal bilimlerden ayırmakta ve diğer sosyal bilimlerde kesintilerden bütüne gidilen anlayışın tarih için uygun olamayacağını söylemektedir. "süreksizlik kavraı araştırmacının hem aleti hem de konusudur." bir post modern olarak her şekilde büyük anlatıları reddetmekte ve bu anlatıların özneyi merkeze çekmesinde hata görmektedir. zira ona göre özneler tarihin yapılarında pasif durumdadır. bu bütünüyle modernitenin reddiyesidir doğal olarak. "hayıflatan şey bir asırdan daha fazla bir zamandan beri kendisinden uzaklaşmaya devam eden her şeyi kendisi yoluyla insanda yeniden kurmaya çalışılan tarihin bu ideolojik kullanımıdır." dökümantasyon meselesine değinmekte ki bu noktada marc bloch'tan nerede ayrıldığını kavrayamamakla birlikte-çeşitli formülasyonlar sunmaktadır. bu yapılara saldırarak amacının tarihi yok etmek olmadığını sadece onun özne merkezli anlayışının silinmesini amaçladığını söyler. ilk defa foucault'yu okumaya başlamış biri olarak onu gerçekten diğer sosyal bilimcilerden ayıran şeylerden birinin müthiş bir hitabet tarzı olduğunu söylemeliyim. ve müthiş derecede yazdıkları iç uyuma sahiptir.