ben bu yazıyı sana yazdım

Her ne kadar birbirimizi yeni tanimaya calisiyor olsakta seni seviyorum badem gözlüm.

Sende duygularima karsilik verirsen hic yalniz bırakmayacagim seni.

hani şubatta şaşırtıcı bir şekilde güneş açmış parkta buluşmuştukya , sen bana hararetli bir şeyler anlatıyordun. bende arada bir sana "evet." diyordum. o an sorsan ne anlatıyodum diye ezbere okurdum tüm sözlerini ama şimdi , şimdi konunun ne olduğunu bile hatırlayamıyorum. senle ilk kavga ettiğimiz gün -belkide gerçek olan son kavgamız- unuturum dedim kendi kendime olmadı unutamadım. barıştık. sonra yine kavga ettik bu sefer ben yine unutamadım ama barışmadık. sen yüzümü bile görmek istemezken ben ilk defa senle hiç fotoğraf çekinmediğim için kendime küfrettim.sonra unuturum dedim yine . yine unutamadım. günler geçti ama o kırıklık geçmedi. kolumdaki yanık izi gibi silikleşti ama geçmedi
dün aklıma geldin yine hatırlamak istedim : bir türlü gelmedi aklıma o en sevdiğin tshirtün rengi. o çok dinlediğin grubu aradım bulamadım. ilk beş dakika şaşırdım . sonra bir sahte teselli verdim kendime" unutmak istiyordun unuttun işte mutlu ol." diye.sonra dudaklarım titremeye başladı onca zaman sonra elimin tersiyle ittiğim şey için savaşır olmuştum . dayanamadım ağladım. hep insan için unutkanlık bir nimet sanırdım . aslında ne büyük azapmış yeni anladım. şimdi yine kendime küfrediyorum senle fotoğraf çekinmedim diye.

Tam 4 kere gozgoze geldik. Utanip basimi kaldiramadigim zamanlar bana baktigini hissediyordum. Arkamda durup arkadaslarinla konustun sonra. Keske bi naber deseydin yine.

Hayatın belli olmayan bir anında umduğunu bulamayan ve bulmaya çabalarken her yeri çamur olan bir adamım. Dünyanın tüm deryalarında yıkanmaya çalıştım, denedim, olmadı. Çıkmak bilmedi bu çamur üzerimden. Vaziyeti anlamaya kimsenin aklı ermedi. Çünkü bataklıktı gerçek olan ve aslında çamur deryasında yıkanıyordum ben. Yaşadığımı hissettiğim zamanlar bir kaç damla yağmur yağıyordu bu bataklığa. Fakat burası çöldü ve ben çölde bir bataklıktaydım. Yaşadığımı hiç hissedememeye başladım. Çünkü çöle yağmur yağmazdı. Kirli sular akıyordu üzerimden. Sonra kirli suların arasında gözyaşlarım elmas gibi parlıyordu. Görüyorlardı elbet, ama kimsenin cesareti yoktu silmeye. Tam biri silecek oluyordu, üzerimdeki çamur paçasına bulaşıyordu, geri çekiliyordu. Çabalamayı bırakan bir adamım. Bataklığım koyu. Kime sarılsam bembeyaz elbisesini boyuyorum siyaha. Mahşer gibi kaçarken insanlar benden, öyle duruyorum. Çamurdan bir adamım, bitiğim. Bi aralar bi sevincim vardı. Elinde bir kaç kap su olan bir kadın.. Yanıma gelirdi, avucuma ve yüzüme bir kap su döküp giderdi. Ben sevinirdim beni seviyor diye düşünürdüm hep. Meğer etrafım toprakmış bir zamanlar. O kadın gide gele, o suyu döke döke kendi bataklığımı yaratmış. Aslında ben aktım. Bir kadın sevdim. Artık çamurdan bir adamım. Ve bırakın bir kaç kap suyu, arada bir yağmur çiseler gibi oluyor, o aklıma geliyor. Hayatın belli olan bir anında umarım artık yine güneş doğar bu çöle. Umarım nefes alamam, umarım artık her yanım toprak olur.

Sky, Lütfen beni sev... Şu an her şeyim sensin...

la gelir misin lütfen !

Bir gün yine gelirsin diye hala taşınmadım. O iğrenç evde yaşıyorum. Haberin olsun.

Ben bu yazıyı sana yazdım sende bana yazsana.

...........Öldün inşallah..................

Bunu yazan tosun okuyana kosun. Aklıma bu geldi ne yapayım yani içimdemi tutsaydım yani.

Bugün de bitti..

bi şeyleri düzeltmek ve daha güzel yapmak istiyorum. içimde sürekli kendime bi şeyler katma isteği var. ama bunu yapmak için çok fazla güç bulamıyorum. sanırım her şeyi aynı anda yapmaya çalıştığım için böyle oluyor. ama yine de kendimi daha güçlü hissediyorum. çok fazla insan var etrafımda farklı düşündüğüm. bilmiyorum belki de ben eksideyimdir onlara göre. kendimi daha çok seviyorum artık. kabullendim yani. benimsedim. bazen çok zor oluyor ama doğrularımdan vazgeçmemem gerektiğini biliyorum. hani kafama taktığım o konu var ya. yalan söylememeye karar verdim. ne olursa olsun. cesurca ayakta durarak. benim suçum değil çünkü. benim elimde lan bir şey değil. bir şeyleri yeteri kadar denemeyi de öğrendim. fazla zorladıkça küçüldüğümü gördüm. bi yerden sonra salmak gerek işte o salmam gereken yeri buldum sanırım. ne varsa gelecekte kabullendim saldım gitti. zaten kim soktu kafama o düşünceleri anlayamıyorum. ergenliğe geç girdim galiba. ruhani olarak. her geçen gün kitaplara, filmlere, masallara, hikayelere olan inancımı da kaybediyorum. dünya pis bir yer. ama ben o bokların arasından sıyrılmaya değmemeye çalışa çalışa atlaya zıplaya devam etmeye çalışıyorum. biraz paçalardan bulaştı ama şimdi düşünüyorum da iyi ki bulaşmış. bulaşmasaydı ne kadar pis olduğunu da fark etmezdim çünkü. malum benim kafa simülasyona basmıyor. bi daha bulaşmayacak ama. sana da söz.

sen tertemizsin ama. iyi ki de öylesin. seni seviyorum minnoş.. öpüyorum pamuk yanaklarından.

Bu şekilde her şeyi çok daha zorlaştırdığını ikimizde biliyoruz. Bütün olanlar için üzüntümü, pişmanlığımı defalarca dile getirdim. Her Ne kadar dile getirsemde umrunda olmayacak. Sen yine benden nefret etmeye, kin tutmaya devam edeceksin. Her şey için beni suçlayacaksın -ki pek haksızda değilsin- ama elimden bir şey gelmiyor. Şu an kötü olduğunu biliyorum.. uzak durmak mantıklı ve doğru olan. Keşke elimden bir şey gelebilse. Olanlar için ne kadar zorda olsa Ben seni affettim, sen de beni affet.

Pasta bulamadıysan pizza al aşkım, üzerine mum diker üflerim.

degmessin.

Senin amına koyayim.

belki beş belki onuncu defa tekrardan yazıyorum, sana ne yazılır nasıl yazılır bilmiyorum. tek bildiğim seni çok sevdiğim, seni seviyorum.

Seni çok özledim.

ilkin bana umut verip sonra dalga gecer gibi hayatimda biri var dedin.

Sen orospusun biliyorsun demi.

Senin amına koyayım.

bu son yazım.
artık sana yazmayacağım...

artık öyle çirkin bir hayatın var ki, kendime ördüğüm duvarlardan senin dünyana pencere bile açmam.

Hatırlıyor musun bi ara bana sevişelim mi demiştin.

Ben de o anki utangaçlikla kendimi geri çekmiştim.

Düşünüyorum da keşke o gün senin amına koysaymışım.

Cünkü sen bunu hakediyormuşsun.

Alenen!

Gözlerinin ela'sından öpmüyorsam
Bana yürüdüğün yolları sevmediğimden değil.
Dekolteni ellerimle kapatır, dudaklarımla saklarım.
Ama...

"sırt üstü gömülür insanlar
ama sen beni yüzüstü bıraktın..."

Yıllar sonra bir hazan sabahında uyanırsam yüreğimde olacaksın.