bugün

bazen okuduğun entryden, dinlediğin müzikten, bazen de ne biliyim götün kaşındığından içinde tarif edilemeyen birşey olupda, mayan kabarmaya başlıyor ya, işte tam da o esnada başlayor her şey: kendi çapında, dilinin döndüğü, aklının erdiğince birşeyler karalayarak gelecekte kaybedeceğinden emin olduğun yolunu bulmak için söz-cük- kırıntıları bırakarak halisane duygularla bezediğin yazının doğarken anne karnında annesiyle birlikte yitip gitmesi, nedense bu vakanın pek çok kez benim başıma gelmesidir.

çünkü herkes öldürür sevdiğinde dediği gibi "kimi bir bakışıyla yapar bunu, kimi dalkavukça sözlerle, korkaklar öpücük ile, yürekliler kılıç darbeleriyle! kimileri genç, kimileri yaşlı iken; şehvetli ellerle kimi, kimi altından ellerle" kimileri de benim gibi en başta girdiği entryle öldürür, bir süre kontrol ettikten sonra umudunu kestiği o başlığı.
Entry girmenin akabinde kimsenin entry girmemesi.*
Ya hep bana mı oluyor gibi gelmesi.
(bkz: uğursuz)
Sırf başlık ölmesin diye girilen entry.