bayram namazi sendromu

bayram arifesi akşamı itibariyle bünyeyi kaplayan "üüüff yarın sabahın köründe kim kalkcak ya bayram namazına falan" temalı sıkıntıdır. zira bir tatil sabahı, uykunun en güzel yerinde, güneşin dağların arkadasından yavaş yavaş doğmaya başladığı saatlerde yataktan kalkma zorunluluğu tembel bünyeler için ciddi bir problemdir.

(bkz: babanın bayram namazına kaldırması)

sabahın köründe sıcacık yataktan kalkmak kimseye kolay gelmez kış günü. bir de şeytan var tabii. o da musallat olur insana kalkamasın diye. ama zaten senede kaç kere olan bayram namazına gitmek, ümmet duygusunu yaşamak, allah rızasını almak ve allah için erken kalmak çok zor olmasa gerek. zor olması sevabının büyüklüğündendir.

ayette der ki "onlar yanlarını yataklarından uzaklaşır ve rablerine korku ve umutla dua ederler" *

(bkz: Sabah namazına alışık olmayanların yaşadığı durum)

ilk semptomu, güneş doğduktan sonra camide guruldayan karınla saf tutmaktır.bahçede bağlı koçun imdat çığlıklarıyla huşu dolu bir gece geçmiştir sıcacık yataklarda..bayram namazı, her sene tarif edilen bir namaza kardeşlik duygularıyla tutunmaktır. bayramlık ayakkabıyla camiye gitmemen gerektiğini hissedersin bu en kardeşçe bayram gününde.