bugün

gittiğim her farklı bankada gözlemlediğim ve uzun araştırmalar sonucu vardığım kanıdır. * erkek olan bankacıların her daim jilet gibi, yürüşünden kendinden eminlik akan ve karizmatik kişiler olması, bayanların ise çok güzel olmasa bile giyimiyle ve bakımlılığıyla her daim çekici ve alımlı olması durumudur.

tabiki bu göz önünde bulunan ve müşteriyle içiçe iletişim içinde olan bankacılar için geçerlidir, zira diğer kesim bankacılarla müşteri mutattap olmadığı için yorum yapmak da saçmadır.. öyledir ki kanımca bu durum bankaların izlediği vizyon, akıllarındaki misyonun bir dışavurumudur ve bilhassa yapılmaktadır.

çekici bayanların, karizmatik erkeklerin olduğu bir bankaya abazan kişi her daim gidip kredi çekmek ister, muhattap olmak ister yoksa napsın adam tipsiz, muşmula suratlı pis insanların bulunduğu bi' bankaya gidip.. üşenir bi' kere...
(bkz: yok öyle bir şey)
bankacıların belden üstü için doğru sayılabilecek bir önermedir fakat kaba et olarak tabir ettiğimiz bölge gereğinden fazla büyüktür. iticidir. *
o kadar parayı bende kazansam yüzüme atılan bok her daim yapısır tabi.
(bkz: işte o benim)
genellemek yanlıstır, bir bankanın genel müdürlüğünde 3 sene calıstım, gayet maymun müdürlerim oldu benim.