bugün

günlerdir kafamı yiyip bitiren soru. sonuna kadar okuyunuz. bu tezime karşı bir antitez oluşturabilirsiniz. amacım bir sentez oluşturmak.

şairlere,ozanlara,filozoflara,aşıklara has bir aşktan bahsediyorum. aşk bir duygu olduğuna göre her duygu evrende kendine yer edinir ve bu evrenin sonu yoktur. insan ölünce sadece beden ölür ruhlarımız yaşadığımız duygularımızla beraber sonsuza dek varolur. bu ister dine inanın ister inanmayın böyledir. hayat bu kadar basit olamaz, aşk dediğimiz şey boşuna var olamaz çünkü aşk'ı hissederiz ve aşk var olduğuna göre ruh denen birşey de vardır çünkü beden sadece et ve kemikten ibarettir ve bunlar aşk'ı hissetmeye yeterli şeyler değil. şöyle düşünün: bir hayvanın etini yediğinizde onun ruhundan bir parça yemiş olmuyorsunuz, sadece bedeninden bir parça yemiş oluyorsunuz onun ruhu sadece kendine ait ve ruhuyla sonsuza dek varolacak.

eğer aşk varsa, ruh da vardır. ruh varsa, ruhların gittiği bir yerde vardır. bedenlerin dünyasının yönetici(leri)si varsa ruhların dünyasının da bir yöneticisi vardır.

sonuç: aşk hiç yok olmaz,eğer yaşıyor ve yaşadıysanız tabii.
siz hiç yoktan var olan şeyin yok olduğunu gördünüz mü?
Aşk insanların yüceleştirdiği kavramlardan birisidir.
Normal şartlarda biyolojik bazı durumların psikolojik etkileriyle açıklanabilir.
Ruh zannedildiği gibi bir şey değildir. Belki de yoktur.
Çünkü insan bir makine gibi hayati bir ögesi bozulunca yada yaşlanınca ölür.
Bunun üstüne kurduğumuz her manevi olgu maddi gerçekliği kabulün güçlüğünden ileri gelir.
bir insan birden fazla aşkı içinde barındırıp aynı anda farklı kişilerle bu duyguyu yaşayabilir mi ? sorusunu akla getirir.
eğer aşk hiç yok olmuyorsa ilk aşkımızdan sonra aşık olma ihtimalimiz kalmıyor demektir.
yıllar önce volkan gibi aşık olmuştum ona.. Hiç bir zaman yüz vermedi bana.. hiç istemedi beni.. 2 yıl gözlerimle sevdim onu. Belki benim olur diye.. olmadı.. Zaten gitti bu şehirden çok uzaklara balıkesire.. babası askerdi tayini çıktı. her neyse unutmaya çalıştım onu. çok ağladım çok.. şimdi belki aradan 3-4 yıl geçti. Ama hala bazen içtiğimde aklımda o olur. hala geceleri bazen o gelir konar aklıma. Üstünden bir sürü kız geçti ama o hala bambaşka benim için.. asla benim olmayan dilberim... bu başlıkta bu entryi yazarken gözlerimi dolduran aşktır. Aşk asla yok olmaz asla!
kendisi ilk yediğimiz cipsin paketi gibi düşünülebilir kanımca. ilk ona sahip olduğumuzda içerisinde bir miktar cips vardır ve sonuna kadar yeriz bitiririz. en son dibinde bir hediye çıkarsa ölesiye kadar mutlu mesut yaşayabiliriz çünkü o taso yada beybileyd hep bizim olacaktır. ama hiçbirşey çıkmazsa paket elimizden kayar gider ve rüzgar onu savurur sokağın bir köşesine ve oradan da toprağın derinliklerine. doğada kaybolması için çok çok uzun sürenin geçmesi gerekir ama ilk yediğimiz cipsin tadını hiç unutmayız...
- abi aşk var mı ?
+ yok
- hiç mi yok
olur. çok net yaşadım çok acı çektim kesinlikle yok oluyor. öyle benim ruhum gitmediği için kalbim gitmez aşk var olarak kalır diyorsanız çatır çatır örneği de veririm.
Olur efendim neden olmasın, hele ki şiddet görmüşseniz fiziksel ya da söz ile sürekli ezilmişseniz artık fiziksel temaslar sizin için bir anlam ifade etmez olmuşsa olur. Hatta bu aşkın öyle yok olması gerekmiştir ki karşı taraf son bakışınızdaki hayal kırıklığını göremez, zor anınızda yanınızda duramaz olmuştur. Fakat sonra eve girersiniz öfke veya pişmanlıktan değil hayal kırıklığınıza bu kadar kör oluşunuza ağlarsınız, ağlamak da biter, geçer melekler gibi uyursunuz ertesi gün pofff! aşkı geçin nefret bile hissetmekten çok uzaktasınızdır sonra pişman olmayan beyniniz size der ki bunu da yaşamalı ve görmeliydin. çünkü böyle bir tecrübeyi kitaplardan öğrenemezsiz ancak yıllarını harcadığın adamdan öğrenebilirsin, o insan olmaktan uzaklaştıkça beni hayata hazırlamış meğerse. Teşekkürler o adam sen olmasan canım yanmadan seni böyle unutamazdım.
Valla uzun zamandır göremedim be; özledim aslında... mazoşistim canım yansın istiyorum herhalde.
aşk bir yalancı bahardır;geçici ve bazen aldatıcıdır.karşındakine farklı gözlerle bakarsın,onun kusurlarını ve yanlışlarını göremezsin;sanki gözüne bir perde inmiş gibi...gözüne perde indiren yalancı bahardır;yani aşktır.ancak karşındakini ile ilgili hayallerini gerçekleştirebilirsen o yalancı bahar biter,gözündeki perde kalkar,karşındakini herkesin gördüğü gibi görürsün;yani aşk biter.o nedenle aşk bir yalandır derler.gerçek olan ise sevgidir.çünkü sevgi kalıcıdır.senin gerçek dostundur.gözüne perde indirmez.karşındakinin tüm hatalarını rahatlıkla görebilirsin;eğer seni incitmişse de kırılabilirsin.o nedenle aşka inanmayın.çünkü o geçicidir ve yalandır.gerçek dostunuz sevgidir.çünkü kalıcıdır ve hep yanındadır.o nedenle sevgiyi korumaya çalışın.
Olur. Amına bile kor.
Neye aşk diyoruz ki. Yani yok olanını da gördüm yok olmayanını da, hangisi aşk bunlardan. Aslında aşkın ne olduğu umrumda değil odunlara aşık olunmaz çünkü. Yine de sonsuza dek ruhumda kalacak birkaç özel şeyim var. Bir de gerçek aşkı bekleyenler var, işte gerçek aşk yoktur varsa bile bi süre sonra gerçek aşk değil normal aşka dönüşür anlamazsın bile neyse sevin birilerini dostlar sadece aşkla değil normal sevin dümdüz, odun gibi.