bugün

Aragon'un dediği gibi eğer "mutlu aşk yoksa," bu aşkın suçu değil.Aşkı, acısından, kederinden, tedirginliğinden, ayrılığından, üzüntüsünden, yarasından ayıklamaya çalışanların aşkı, mutlu olmayan aşklar.
"Ben acıya, aldatılmaya, kedere razıyım," diyenlere verilebilecek bir armağan mutlu aşk... Aşk iki eli dolu bir eski ilahe, birinde mutluluğu birinde acıyı veriyor. Acıyı almadan öbürünü almak mümkün değil.Çok mu korkuyoruz acıdan ve yaradan ve kederden?
Korku bizi acılardan koruyor mu peki?Aşk, o eski ilahe, o tanrıların su, acıdan korkana inadına acıyı verip öbür elini kapatıyor.
Acısız mutluluk olmuyor...
mutluluk; ayaklarını yerden keser.
acı; seni yerin dibine çeker.

sonuç itibariyle ikisi de sarhoş eder.
unutulmaya mahkum duygulardır.