bugün

eskiden özellikle anadolu'da yaygın olan, birisi öldüğünde, belli bir ücret karşılığı ölü evine gelip ağlayan kişi mesleği.

bazılarına şaka gibi gelebilir ama şaka değil, bilen bilir zaten, ben bizzat büyüklerimden dinledim, gerçekten bu işi yapanlar olurmuş, mesela birisi bir yerde ölünce, oraya gelir, ölen kişi tanıdığı, akrabası, eşi dostu falan olmamasına karşın, kendinden geçe geçe ağlar ve parasını alır gidermiş,

sormuştum anlatanlara, iyi de buna ne gerek var diye, işte o zaman öyleymiş, böyle tipler gelip kendinden geçip ağlayınca, ölen kişinin yakınları da bi çeşit tatmin olurmuş her halde.

nedense bu aralar bu eski mesleği hatırlatasım geldi.
pasifizmin en ezik hali.