bugün

Sürekli yaptığım davranıştır. insan gerçekten üzülüyor. Siz klimanızı açmış serin serin, istediğiniz yere, tam zamanında ve tam yerinde ulaşırken o insanlar zaman zaman ayakta gitmek zorunda kalıyor. Arada onlar da başlarını eğip, bakış attıklarında ister istemez bi hüzün sarıyor bedenimi. Şanslı pij der gibi bakıyorlar falan.
Ben genelde tam tersini yapıyorum. Zengin arabasıysa hiç bakmıyorum. Götü kalksın istemem. Orta düzey arabaların önce ön koltuğuna bakıyorum yaş aralığını saptıyorum sonra arka koltuklarına bakıyorum ceset ya da elleri bağlı insan var mı falan diye.