bugün

Günümüzde çığrından çıkan batı özentisi saygısızlık abidesi olaydır. (bkz: Babam askerlik arkadaşımdı)
saygısızlık..
anne babanın oralı dahi olmayacağı durum.

evlat: anneee
anne : efendim yavrum.

ya da

evlat: haticeee (evlat burda anneye ismiyle hitap ediyor)
anne: (içinden "daha çok beklersin sen" diye geçirmektedir o sırada).
babayla oturup karşılıklı içki içmenin yanında meze olabilecek davranıştır.
ismiyle hitap etmek bile seviyeli olacak yavaş yavaş.
geniş aile'de
kuddusi : kuti
ekrem : eko
-oğuz ne yaptın ?
-ananı s.ktim(öyle göte böyle y.rrak)
hadsizliktir. buna izin veren anne ve baba da çocuktan daha fazla kabahatlidir.

(bkz: ağzına 2 tane çarpmak)
(bkz: küçük sırlar) diyim siz anlayın.
tipik bi' ben küçükken sarışınmışım davranışı. ama bunu yapanın da muhtemelem supangle yapan bi' babaannesi vardır, olmak zorunda. öyle gibi.
cafere cafcaf diye seslenmek.
beşiğimi sen mi salladın kerata ehe hhe diye karşılık bulabilir zaman zaman ama sinirlenmeye hacet yok; doğru düzgün konuşursunuz çocukla olur biter.

ha ben anneme arada adıyla seslenmiyor muyum? sesleniyorum. kızıyor mu? hayır. saygısızlık mı etmiş oluyorum? hayır. anne diye başlayıp cümleye bir dolu abuk subuk laf saydıran çocuktansa, adıyla seslenip koşup sarılan evlat yeğdir.
anneden güdümlü bir çift terlik, babadan da atalardan mirasa osmanlı tokatı yemenize sebep olur. ayrıca da uymaz o bizim ahlakımıza. ayıptır ayıp.
ancak anne ve babamın isminin jonathon ve jane olmasıyla gerçekleşebilecek bir durumdur.şaka lan inanmayın hemen bu şekilde kullanan çok türk var yakından tanıyorum o kadarda inanılmaz birşey değil.
anneye söylendiğinde pek bir şey değiştirmeyen * ama babaya söylendiğinde ne olacağı belli olmayan durumdur.
büyük sagısızlık , yüzyıl farkıyla saygı çerçevesinin genişleyebileceği hadise.
(bkz: cocuklarin ebeveynine ismiyle hitap etmesi)
(bkz: aramaya inanmak)
sonlarına "cim,cım" eklendiğinde orta yaşlı ebeveynlere kendini genç hissettiren hitap şeklidir.
eve ayakkabıyla girip, yorgunluğunu viski ile atan insan hareketidir. pis.
saygıdan nasibini almamış evlat aktivitesi.
bazılarının çağdaşlık olarak gördüğü durum.
saygıdan nasibimi almış olduğum halde yaptığım durumdur. ayrıca anne ve babaya değil sadece anneyedir.
mehmet: baba
fatma: anne
berke: evlat

berke: mehmet naptın işleri hallettin mi?
mehmet: hallettim berkecim, sen ne yaptın bi rus vardı çaktın mı ona?
berke: ah be mehmet, o gece sarhoştuk ne çabuk unuttun rusu sen harcamıştın ya hani, ulan sende de ne yarak var be mehmet.
mehmet: e öyledir tabi, ne sandın aslanım.
berke: mehmet konuşma tarzını bi düzelt amk ya, mahalle magandası gibi nedir o aslanım felan?
mehmet: idare et be berkecim, kuşak farkı işte.
fatma: abartmıyor musunuz siz?
berke: ya fatma sen de her boka maydonoz oluyon ya.

bi yerden sonra buraya gelir, buradan sonra da boka sarar.

yok efendim saygıdan nasibimi aldım, ay ben modernim ayakları atmayın. aslolan baba ve anne şeklinde hitap etmektir. herkes yerini bilmeli. bilmediğin zaman zaten tat da alamazsın bu hayattan, en yakınındaki ailene bile uzaksan bitmişsin sen aybalam.
Hakim ve savcılar tarafından görev esnasında objekifliği sağlamak için olursa mazur görülebilecek hitaptır.
saygısızlığın başka bir boyutudur. ya da bahsedilen anne-baba üveydir.
Ekseriyetle farkında olmadan söylerim. Ama bu benim saygısız olduğumu göstermez. Sonuçta hakaret etmiyorum kötü söz kullanmıyorum sadece adıyla ara ara hitap ediyorum ne var bunda?

Gayet normaldir. Siz de yapın dicem de ana babanızdan dayak yemeyin ahahahha.