alışveriş yapınca rahatlamak

şöyle bi taktikle yavaşlattığım ve sonra durdurmayı başardığım bir hastalık. inanılmaz küçük şeyler alıyorum, inanılmaz ucuz, otuz kırk lira, fakat; "tamam yeter sepetinde çok fazla ürün var" diyorum ve duruyorum. birden kesmek yoksunluk yaratabiliyor. "bigün kullanırım" diyerek silikon tabancası almaya kalkıştım ben arkadaşlar. üstelik derya baykal değilim.

yani şöyle; sepetinizde on on beş parçalık küçük zımbırtı olursa takriben üç yüz lira gibi bir maliyetle; "çok fazla şey aldım durayım artık" diyebiliyorsunuz.

Bu kadar sıkıcı bir şeyde neden rahatlar ki insan?