almas yıldırım

Moskova

Orda hür ülkeleri saran zincirin ucu,
Orda piç Neronların ölüm dağıtan gücü,
Aldanıp tuzağına düşen her diyâr bilir,
Orağı insan biçer, çekici öldürücü.



Kremlin.. O’nu sorun tarihin yaprağına,
Kaç milyon insan kanı çilenmiş toprağına,
Içtikçe kan istiyor, içtikçe kuduzlaşır,
Dikkat!.. Hudutlarında örülü insan ağına.

Orda Deli Petro’nun hırsı var, emeli var,
Orda sosyalistliğin Ruslaşan temeli var,
Nerde bir canavarlık, bir cinayet çıkarsa,
Orda barbar, komünist Moskova’nın eli var.



Moskova, bir cennet o serseri bir yığına,
Körler ancak o kızıl mezbahaya sığına,
Saçtığı vahşetlerin kurbanıdır bu küre,
Tanrı bile pişmandır onu yarattığına.



Ey!.. Kalbi, hürriyetin aşkıyle çarpan cihan,
Bu vahşete göğsünü geremiyorsan yan!.
Hür yurtlar çiğnenip te çöktükten sonra dünya,
Savur boş ummanlara ne çıkar atomundan.



Ah, ey haleskâr atom: Kızıl derde tek deva,
Senden umut bekliyor milyonla esir yuva,
Hür aile, hür hayat, hür insanlık uğruna,
Yok olsun ateşinle vahşi, dinsiz Moskova!.

Mukaddes ihtilal

Karanlıkta gözlerim dikilmiş ufuklara,
Bir fırtına sesi var, bulutlar gökte dal dal,
Açmış doğu bağrını sökecek şafaklara,
Kop ey deli fırtına, râşeni gönlüme sal,
Ihtilâl istiyorum, mukaddes bir ihtilâl!..



Doğan güneşle kopsun bir akın velvelesi,
Görünsün kan köpüklü kısrakların yelesi,
Bitsin esir Türklüğün, bitsin artık çilesi,
Ne zincirli bir Kafkas, ne kan kusan bir Ural,
Ihtilâl istiyorum, mukaddes bir ihtilâl!..

Savrulsun ummanlara gövde, bacak, bilek, baş;
Yere geçsin Kremlin, kalmasın taş üstüne taş,
Hür insanlık uğruna başlasın kutlu savaş,
Vakit gelmiş ey zaman, bir ölüm şarkısı çal,
Ihtilâl istiyorum, mukaddes bir ihtilâl!.