bugün

Dua ederken hızını alamayıp dertleşme havasında anlatmak fazla samimi olduğunu fark ettikten sonra Allah'tan özür dilemek
içinizdeki sıkıntıyı anlatacak ya da kendinizi anlayabilecek insan bulamazsınız. O zaman Allahla dertleşirdim biraz olsa da iyi geliyor.
bir yere kadar güzel güzel yapıyorum bunu, gayet huzurla doluyorum. sanki allaha havale etmişim artik o cozecekmis gibi hissediyorum.

sonra birden dertleri allahin verdiği geliyor aklima. sonra nedensizce nedenleri sorgulamaya başlıyorum. allaha soruyorum senin benimle derdin nedir ya sen hayirdir diye. sonra is böyle bir sitem etme trip atmaya geliyor. zaten beni sevmiyorsun. hep başkalarına iyilik güzellik bize imtihan diyorum.
ornek gosteriyorum bak bu sana boyle boyle yaptın ona sunu sunu verdin bize yine bela dert tasa gözyaşı. nedir yani biz de mi it köpek uğursuz olalim filan diyorum.

ben bu eyy sevgili olayini yanlış mi anladım ne bilmiyorum ki.
Çünkü en iyi o biliyor, o anlıyor. Sonra kankim.
Herkesin; kendi kendine konuşurken, fark etmeden de olsa belli oranda yaptığı eylem.
allah sizi konuşmanıza gerek kalmadan anlayan ve bilen tek varlıktır. çünkü o sizin kanınızda, kalbinizde, beyninizde, akciğerlerinizde, içinizde ve dışınızdadır. hatta bu yüzden "yukarıda allah var." demek pek de doğru değildir. allah her yerdedir ve diliniz söylemese de sizi duyandır.