ilk söyleyişte farkına varmaz ama biraz düşündüğünde kendi durumuna gülen adamdır.
otobüse biner binmez şoförün yanında belirip, "ya akbiliniz doluysa bana da basar mısınız, ben size parasını vereyim" diyen fakirdir.

yahu sen ne utanmaz, ne arlanmaz bir adamsın. hayır, bir değil iki değil, haftada iki kez karşıma çıkıyor bu adamlar. neyse, "ben size parasını vereyim"i duyunca basıyorum tabi. sonra adam parayı veriyor, ben de nezaketen "estafurullah olur mu öyle şey, lütfen, gerek yok!" diyorum ama o da ne? adam "peki sağolun" deyip arkalara doğru ilerlemeye başlıyor. ulan eşşoğlueşşek, insan biraz ısrar eder, düşünür bu adam bana 1,95 bastı, ben niye karşılığını vermiyorum. biraz ısrar edeyim diye. ama nerde! adam götünü yaya yaya arka tarafa ilerliyor.

bu korkunç anıdan sonra bir daha kimseye basmadım. akbilimde 30 lira olmasına rağmen, adamın da bunu görmesine rağmen "malesef hiç para yok" dedim. bu sefer de tip tip bakıyorlar! hem fakir, hem çirkef...