bugün

bizim zamanımızın* bursa erkek lisesi öğretmenlerinden biri. derslerde küfüre izin veren, kırtasiye sahibi yüce şahsiyet.

şükrü*: hocam irfan bana o. çocuğu dedi
hoca: koçum sende ona o. çocuğu de ödeşin..

(bkz: sınıfın yüksek tempoyla kahkaha attığı an)
erkek lisesi'nde ilk derse girdiği sınıfta bulunma şanssızlığına eriştiğim edebiyat hocası *. "adım ahmet abasıkeleş" deyince kendimizi tutamayıp gülmüştük. o da "gülün gülün yıl sonunda da ben gülücem" demişti. hakikaten bir tek o güldü, hepimizi ağlatmıştı busht.