bugün

şüphesiz ve tartışmaya mahal vermeden en iyi tom waits albümü olduğunu söyleyebileceğimiz blood money'den, i'll always remember to forget about you ve tabii ki, no one remembers his war, no one remembers his name gibi birbirinden aşmış aforizmaları içinde barındıran şarkıdır.

well i always play russian roulette in my head
seventeen black, oh twenty-nine red
how far from the gutter? how far from the pew?
i'll always remember to forget about you

a good man is hard to find
only strangers sleep in my bed
and my favorite words are goodbye
and my favorite color is red

a long dead soldier looks out from the frame
no one remembers his war, no one remembers his name
go out to the meadow, scare off all the crows
it does nothing but rain here, nothing will grow

a good man is hard to find
only strangers sleep in my bed
and my favorite words are goodbye
and my favorite color is red
my favorite color is red
my favorite color is red
Flannery O'Connor tarafından yazılmış olan hikaye, final sahnesi üzerine geliştirilen düşünceler dillere destandır.

Hikaye içerisinde "iyi" bir karakter bulamadığımızdan şok olmaktayız aslında, kim iyi diye sorgulayıp duruyoruz hikayede, hikaye adının hakkını veriyor kısacası; iyi adamı bulmak gerçekten zor.

Yaratılan iki karakter bir toplum eleştirisi bana kalırsa.

Hikayenin başından itibaren kendini yüksek tabakadan ve iyi olarak tanımlamamızı isteyen yaşlı kadın, sonunda bir canavara dönüşüyor, güya doğru yolu seçmiş gibi gözüken insan nasıl da bu kadar yozlaşabiliyor?

Hikayemizin kötü(!) karakter olan misfit ise hikayede kendine ait ahlak tanımı olan tek adam, kendisi günah keçisi olmuş bir anlamda,

"görünürde iyi olan ancak içi kötülükle dolu olan bizlerin iyi hissetmesi için kendini adayan adamlardan biri o, bir mahkum, kendini suç işlemeye adayan biri"

dışarıda bir sürü öldüren insan var, şimdi rahat uyuyabiliriz.