30 yaşında ve halen ailesiyle yaşan erkek

Ergenliğe 23 yaşında girmiş, çıkmakta da epey zorlanmış er kişidir.

benim.annem hatun.3 çocukla yaşıyorum.30 yaşında üstündeyim.

bagimsizligi kazanamamistir. evlenemez.

Ne yazıkki benim. Ama yakında evleneceğim. Söz.

Ekmek almaya gitmek en zor kısmı evet.

Erkek demek doğru olmaz.

ne yani ailesiyle yaşayınca kıymetten mi düşer insan ? o da evlenir yuva sahibi olur yuvadan uçar o kadar gözünüzde büyütmeyin.

özgür değildir.

eşi ve çocukları da ailesi olduğu için normal erkektir.

kısmetse 2 yıl sonra dahil olacağım erkek. 18 yaşımdan 26 yaşıma kadar üniversite ve iş için kesintisiz bekar hayatı yaşadım. sonra askerliği halledip ailemin yaşadığı şehire döndüm. piyasayı tanımak amacıyla bir sure maaşlı çalışıp kendi işimi kurdum. gece 10-11 arasına kadar ofisteyim evi otel niyetine kullanıyorum. eve götüremeyeceğim ozel işlerim(!) olursa yazlık evimizi kullanıyorum ama nihayetinde ailemle yaşıyorum. bunu ve ergen olduğum gerçeğini farketmemi sağlayan, 2000 tl net maaş ile 4 kişi bekar evinde yaşamaya çalışan yetişkin arkadaşlara teşekkürler.

şanssız erkektir.

edit: 48 yaşındayım, ailemle yaşıyorum.

keske benimde bi ailem olsaydıda beraber yaşasaydım.

gelin tarafının kızını ''kızım bi kere evleniyosun salak olma'' diye gazlayıp, herşeyin ennnnn ama eennnn pahalısını-en güzelini istetmesinden dolayı, anasının a*ı kadar borcun altına girip yıllarca köpek gibi borca çalışmak istemeyen erkektir. adamdır. adamın dibidir. siz salaksınız tabi o ayrı.

peşin edit: 27 yaşındayım.

o benim. Ana kuzusu tabiri bana cuk oturuyor.

Yaşanır bu arada. Uygun bir avrat bulamazsam siksen eve çıkmam. Evim var bu arada sözlük kızları bilin. Üstünüze yalarım. Pardon yaparım.

burdaki malların hepsi.