bugün

Amerikalı 103 yaşındaki Dorothy Pollack, koronavirüs salgını nedeniyle 4 aydır kaldığı bakımevinden çıktıktan sonraki ilk işi dövme yaptırmak olmuş.

görsel
görsel
görsel

https://odatv4.com/103-ya...eciye-gitti-11082011.html
iyi yapmış ne diyelim 103 yaşındaki ninemize.
103 yaşında ne gerek var ki zaten ömrün tükenmek üzre o kırışık derilerde iğrenç durur zaten.
Yaşın hiçbir öneminin olmadığını gösterir bizlere. Gelecekte ki ben olabilir o kadın.
mezarlığa renk katmak istemiş.
yaşı dolayısıyla ölümün yakın olduğunun bilincinde olan kadının salgın günlerinde bu gerçekle iyice yüzleşmesi halinde yapmaya karar verdiği eylemdir.

bence çok tatlı. hepimize ilham olmalı. zira ölüm düşeğindeki yaşlılara tek tek sormuşlar "pişmanlıklarınız var mı" diye. hiçbiri yaptığı bi şeyden dolayı pişman olduğunu söylememiş. hepsi yapamadıkları şeylerden pişman olduklarını söylemiş.

dün 94 yaşındaki teyzenin doğum günü videosunu izledim. happy birthday şarkısını söyledikten sonra kadın "thank you very much. i hope this is my last" diyor. ölmek istiyor. o kadının aksine bu bana ilham oldu şahsen.

"mezarlığa renk katmak istemiş" gibi saçma sapan entrylere gülmektense bu kadına bakınız, ertelemenin nelere mal olacağını görünüz. her şeye rağmen yaşama istencinin gücünü farkediniz.

sözüm bu dünyayı boşverip öteki dünya için çabalayan müminlere değil. sizler kuşa bakıp "rabbim ne güzel yaratmış" diyin, her gece uyumadan önce "yattım allah kaldır beni nur içine daldır beni" diyin. dövme de neymiş şarap akan nehirler, sınırsız bakireler varken. bi an önce ölmeyi dileyin bence.
yaşam dolu nice sağlıklı yaşlara inş.
bir ayağı çukurda olan ninenin dövme yaptırıp gülünç duruma düşmesidir. ne insanlar var dünyada gerçekten çok ama çok yazık.