bugün

bu gün itibariyle başıma gelen,
ne yapacağımı bilemediğimden buraya geldim.
böyle işin amına koyarım.
özellikle yanında ölmesi bi aile bireyini kaybetmek kadar kötüdür nerdeyse. Lâkin en azından dünayanın kahpeliğinden arınıp gitti diyip üzülmek yerine seviniyorum.
Alışırsın..

Dün bir tanesinin cenazesindeydim.

2 hafta önce bir tanesi intihar etti.

3 ay önce bir tanesi öldü..

1 tanesi 3 senedir kayıp..

1 tanesini 10 sene önce vurdular.

Ama hayat devam ediyor..

Sabah gene aq. Hala yaşıyorum diye uyandım..

Gece çok içmekten ön dişim kırılmış haberim yok...
Çok Yakında hepimiz öleceğiz. Dünyanın gerçeği bu. Fakat Sevenlerini kaybetmek acıdır. Yakından olurda acı daha büyüktür. Ya Sabır. Allah sabır versin. Ölüm dünyadaki en büyük musibettir.
yurt dışında üniversite hastanesinden gelen telefon üzerine morga gidip, türkiye'den daha okula gelmemiş yakın arkadaşımın-erkek--ondan bir sömestir önce gelmiş olan nişanlısının sarhoş bir amerikalının kırmızı ışıkta durmayarak yaptığı kazada, cesedini teşhis etmek kadar koyanı yoktur.

üniversite yaşlarımızda hep bizlerden uzak olan "başkaları" ölür.
Vay amk onun yöneldirmesiyle başvuruğumburd bu gün çıktı, güzel haberi bileveremeyeceğim kendisine
güncel Önemli Başlıklar