doğu da görev yapan bir doktorun mektubu

sadece güneydoğu mu? bir tanıdığımla görüşmek için bankaya yolum düşmüş. emekli maaşlarının yatırıldığı gün sanırsam. ziraat bankası'nın önü ana baba günü. güvenlikçinin yanına gidip bankada işimin olmadığını, beni bekleyen bir personelle görüşmek durumunda olduğumu anlatmaya çalışırken hışımla yanımda bir dayı belirdi. ne ön tarafa geçiysen, sırayı boziysen diye azarlamaya başladı. dayı dedim ben buraya iş için gelmedim yani para filan çekmeyeceğim yoksa bu kadar yaşlı beklerken sırayı bozmak ne haddime. derdimi zor anlattım.

yaşadığım yer biraz kozmopolittir ve güneydoğu'da değildir. o sırada onlarca yaşlı insan varken içlerinde arap, çerkes, türk, laz varken bir kürt kökenli yurttaşım geldi isyanını etti. takdir mi etmeliyim tekdir mi etmeliyim bilemedim. zaten ona kızmadım. benim sıraya girmeme nedenimi nereden bilsin. ama insan sormadan edemiyor. neden hep güneydoğulular? hastanelerde filan da tonla anım var. bu isyankar öfke patlamalarının bilindik nedenleri hep aynı; eğitimsizlik, fakirlik, ezilmişlik, yok sayılmışlık, canından bezmişlik hatta kürt sorunu... ama bir yandan doktorun mektupda yazdığı şımartılmışlık da nedenlerden biri olmasın?