kırık kalp

acı dolu kalp. genellikle yaşanan ayrılıkların ardından bir türlü kapanmayan yaralarla sızlayıp duran kalptir. En zor katlanılan şey de sevmek, içinde hiç bir art niyet barındırmayan bir şeyken, "neden? ne günahım vardı da yalnız kaldım?" demektir. Hele karşınızdaki de sizi seviyorduysa ve beraber mutlu olamadıysanız, bu acı yakanızı bırakmaz. Çünkü sevgi de kalmıştır ayrılık da, ikisine de alışılmaz. Her kar yağışında *, her eskiden yaşanan güzelliğin görüntülerle, müziklerle geri dönüşünde içiniz ağlamaya başlar. Çocuk gibi, pürüzsüz, detaysız bir hüzündür bu. ama çocuktaki gibi akıp gitmez, kalır. Kırık kalp, kalbi kırık olmayanlara önemsiz gelir. hasta olmayan insanın hasta olana uzak gözlerle bakması gibi bir empati yoksunluğu yaşanır. Yalnızsınızdır. içinizde gezinip duran, sürekli bir şeylere dönüşen ama asla sizi terketmeyen yoğun sevginizle başınızı sokacak yer arar durursunuz. Sevgilinizden başka bir sığınıak da bu kalbi tatmin etmediği için dakikalar,saatler,günler,haftalar,aylar bu kederle geçer durur. içinize yerleşir, sizden bir şey olur. Sevgilinizin yokluğu da varlığı gibi, her ne kadar acı verse de, onunla ilgili ve onu yaşatan bir şey olduğu için bu sefer onu da bırakamaz hale gelirsiniz. Bir insan için en kıymetli şey bir başka insanla kurduğu böyle masum, dolaysız ve derin yakınlıktır. Çünkü bu olmadan hayat, zamanla akıp giden, deneyimler ve anlık neşeler, hüzünlerden oluşan süreden başka bir şey değildir.