bugün

mustafa kemal atatürk ün milyonluk gemi alması

bilincli olarak saptirilmaya calisilan bir durumdur.

o yat onun kendi kisisel mali degildir. devletin yati o. devlet atatürk´e "gezsin kardesim adam hayati boyunca cephelerde gezdi, toprakta yatti, poposu bir de rahat yatak görsün" diye düsündügü icin tahsis etmistir. kaldi ki, adam , ne yazik ki o kadar da uzun uzun keyfini cikartamadi o yatin. o da herhalde kaderin bir cilvesi olsa gerek.

kaburgalari kirik vaziyette doktorlarin "pasam, bu vaziyette sakin cepheye falan gitmeye kalkmayin, kaburga cigerlerinizi parcalarsa ölürsünüz" demesine ragmen, ertesi gün, evlatlik aldigi cocugun saskin bakislari altinda "ve aaaa pasam nereye gidiyorsunuz" sorusuna "böyle günde hic yatilir mi cocuk?" diye cevap veren adam o. dogru düzgün nefes alamadigi icin kisik sesle savas yöneten bir adam...

esas bir "gemicik" birisinin hakkiysa, o da o.